جنبش دكومانتاسيون گم شده در هياهوي فناوري

هدف: تحليل تاريخي و نظري- فلسفي از جنبش دكومانتاسيون به دست مي دهد و بازانديشي درباره آرمان ها و دستاوردهاي آن مي پردازد. «قالب محوري» كه در نتيجه تكنولوژي زدگي در حرفه ما حادث شده است را به نقد گذارد تا از رهاورد آن بتوان به الگويي كلي، متناسب با اقتضايات حرفه دست يافت، و بر تضادها و ناهمگوني هاي منتسب به الگو/ الگوهاي موجود غلبه يافت. روش/ رويكرد پژوهش: مستندات تاريخي مربوط به نضج گيري و توسعه جنبش دكومانتاسيون در اواخر قرن نوزدهم در اروپا، براي تحليل تطور سنت هاي بنيادين حاكم بر علوم كتابداري و اطلاع رساني به كار گرفته شده است. يافته ها: نظريه پردازان حوزه كتابداري نيازمند بازانديشي آرمان ها و دامنه تبعات جنبش دكومانتاسيون هستند. مهم ترين دستاورد جنبش، جلب توجه كتابداران به «محتوا» و رهايي از چارچوب هاي ذهني وابسته به «قالب» بوده است. اين الگو از حدود پنج دهه پيش با توسعه فناوري هاي نوين اطلاعاتي به طور مستمر در حال افول است. فن زدگي افراطي، به طور دايم در حال جدا كردن حرفه از «محتوا» و بازگشت دوباره آن به «قالب زدگي» است. نتيجه گيري: مي توان در مواجهه با دو سنت «ماشين محوران» و «انسان گرايان» در حرفه بايد به تدارك چارچوب فكري تازه اي انديشيد كه منبعث از الگوي جنبش دكومانتاسيون است.