كارنامه همكاري علمي ايران و كشورهاي عضو سازمان كنفرانس اسلامي طي سالهاي 1900 تا 2008

هدف: پژوهش حاضر ميزان همكاري علمي ايرانيان و پژوهشگران ساير كشورهاي اسلامي در سه نمايه استنادي علوم، هنر و علوم انساني و علوم اجتماعي طي سالهاي 1900 تا 2008 را بررسي مي كند. روش پژوهش: جامعه پژوهش حاضر را آن دسته از توليدات علمي ايران نمايه شده در پايگاه وب علوم تشكيل مي دهند كه با مشاركت كشورهاي اسلامي طي سال هاي 1900 تا 2008 منتشر شده اند. جهت تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار اكسل استفاده شد. يافتههاي پژوهش: همكاري علمي ايران و كشورهاي اسلامي در دوره زماني مورد بررسي روندي صعودي داشته است. نتايج آزمون رگرسيون نمايي نشان دهنده نرخ رشدي معادل 6/12 درصد است. پژوهشگران ايراني بيشترين ميزان همكاري را با كشورهاي تركيه، مالزي و پاكستان داشته اند. همچنين بيشترين همكاري علمي پژوهشگران ايراني با ساير كشورهاي اسلامي در حوزه هاي علوم كشاورزي، زيستشناسي، شيمي و فيزيك انجام گرفته است. از سوي ديگر دانشگاه هاي شيراز و تهران فعالترين موسسات علمي و پژوهشي كشور در همكاري علمي با كشورهاي مزبور بوده اند. نتيجه گيري: همكاري علمي ايران و كشورهاي عضو سازمان كنفرانس اسلامي از سال 1967 آغاز شده و حاصل اين همكاري 675 توليد علمي براي پژوهشگران كشورمان بوده است.