مقايسه نشانه‏هاي ادراكي صوت قبل و بعد از برنامه بهداشت صوتي در بزرگسالان مبتلا به اختلال صوت

Comparison of perceptual signs of voice before and after vocal hygiene program in adults with dysphonia

زمينه و هدف: ناآشنايي با سازوكار آواسازي صدمات جبران ناپذيري به حنجره وارد مي كند. بد و نادرست استفاده كردن از صدا شايع ترين علت اختلالات صوت است، از اين رو گاهي درمان جهت حذف يا اصلاح اين رفتارها ارايه مي شود. هدف اين مطالعه بررسي شاخص هاي ادراكي صوت قبل و بعد از برنامه بهداشت صوتي در مبتلايان به اختلال صوت است. روش بررسي: اين مطالعه طولي ـ مداخله اي طي 6 هفته روي 8 بزرگسال مبتلا به اختلال صوت انجام شد. ابتدا ارزيابي ادراكي با نيمرخ جامع ارزيابي شنيداري ـ ادراكي صوت انجام شد. سپس برنامه بهداشت صوتي ارايه و جلسات پي گيري در هفته هاي دوم و چهارم برگزار شد. در جلسه آخر، ارزيابي ادراكي انجام و از شركت كنندگان نظرخواهي شد. نتايج ارزيابي ادراكي قبل و بعد از درمان مقايسه گرديد. يافته ها: ميانگين امتياز شاخص هاي ادراكي بعد از برنامه بهداشت صوتي كاهش يافت كه به معناي بهبود صوت است. اختلاف ميانگين امتياز شاخص هاي ادراكي صوت، به استثناي تلاش و تقلا قبل و بعد از درمان، معني دار بود(p?0001). مقايسه امتيازها نشان داد كه بلندي بيشترين و هماهنگي گفتار و تنفس كمترين تغييرات را داشته است. كليه شركت كنندگان كارايي درمان را تاييد كردند. نتيجه گيري: برنامه بهداشت صوتي كليه شاخص هاي ادراكي صوت را بهبود مي بخشد، اما تاثير آن بر شاخص هاي مختلف يكسان نيست. ارزيابي هاي بيمارمحور اين يافته را تاييد مي كند. بدين ترتيب برنامه بهداشت صوتي لازمه يك برنامه درماني كامل است، اما به تنهايي همه مشكلات صوتي را برطرف نمي-كند.

Background and Aim: Vocal abuse and misuse are the most frequent causes of voice disorders. Consequently some therapy is needed to stop or modify such behaviors. This research was performed to study the effectiveness of vocal hygiene program on perceptual signs of voice in people with dysphonia. Methods: A Vocal hygiene program was performed to 8 adults with dysphonia for 6 weeks. At first, Consensus Auditory- Perceptual Evaluation of Voice was used to assess perceptual signs. Then the program was delivered, Individuals were followed in second and forth weeks visits. In the last session, perceptual assessment was performed and individualsʹ opinions were collected. Perceptual findings were compared before and after the therapy. Results: After the program, mean score of perceptual assessment decreased. Mean score of every perceptual sign revealed significant difference before and after the therapy (p<0.0001). «Loudness» had maximum score and coordination between speech and respiration indicated minimum score. All participants confirmed efficiency of the therapy. Conclusion: The vocal hygiene program improves all perceptual signs of voice although not equally. This deduction is confirmed by both clinician-based and patient-based assessments. As a result, vocal hygiene program is necessary for a comprehensive voice therapy but is not solely effective to resolve all voice problems. Keyword: Voice disorder, vocal hygiene program, perceptual assessment.