نتايج باليني آنژيوپلاستي با استنت در بيماران با ضايعه منفرد پروگزيمال شريان كرونري قدامي نزولي چپ

نتايج باليني آنژيوپلاستي با استنت در بيماران با ضايعه منفرد پروگزيمال شريان كرونري قدامي نزولي چپ

زمينه و هدف : ضايعات آترواسكلروتيك شريان كرونري قدامي نزولي چپ (LAD) به دليل خونرساني اين شريان به بيش از 50درصد از بافت ميوكارد بطن چپ همواره مورد توجه و بحث از نظر درمان مناسب بوده است. اين مطالعه به منظور ارزيابي كارايي آنژيوپلاستي با تعبيه استنت (PTCA) در درمان اين بيماران صورت گرفت. روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي آينده‌نگر 75 بيمار (31 مرد و 44 زن) مراجعه كننده به بيمارستان بقيه الله (عج) تهران با درگيري مجزاي قسمت پروگزيمال شريان LAD كه تحت PTCA قرار گرفته بودند، به مدت 9 ماه از نظر كارايي درمان انجام شده، مورد ارزيابي قرار گرفتند. تنگي آترواسكلروتيك شريان LAD در تمامي بيماران با استفاده از آنژيوگرافي ثبت گرديد. كليه بيماران قبل و 9 ماه بعد از انجام آنژيوپلاستي تحت تست ورزش با استفاده از پروتكل بروس قرار گرفتند. يافته‌ها : ميانگين سني بيماران 4/59 سال (محدوده 39 تا 83 سال) بود. در 73 بيمار (3/97درصد) آنژيوپلاستي با موفقيت همراه بود. در مدت زمان پيگيري 2 بيمار (7/2درصد) دچار تنگي مجدد شدند كه يكي با آنفاركتوس ميوكارد در روز سوم پس از PTCA و ديگري با اختلال در تست ورزش انجام شده 9 ماه بعد از PTCA مشخص گرديد. براي هر دو بيمار استنت‌گذاري مجدد انجام شد و با حال عمومي مناسب ترخيص شدند. نتيجه‌گيري: اين مطالعه نشان داد كه پيش‌آگهي 9 ماهه بيماران با درگيري مجزاي پروگزيمال شريان LAD كه تحت درمان با PTCA قرار گرفته بودند، رضايت‌بخش بود. اين روش درماني وضعيت باليني بيماران را بهبود داده و سبب كاهش عوارض ناشي از اقامت طولاني‌مدت بيماران در بيمارستان مي‌شود.

Background & Objective: The atherosclerosis of left anterior descending (LAD) coronary artery because of subtending more than 50% of left ventricular myocardial mass, has long been the focus of concern regarding appropriate treatment. This study aimed to evaluate efficacy of Percutaneous Transluminal Coronary Angioplasty (PTCA) with stenting for treatment of proximal LAD disease. Materials & Methods: In this descriptive study, 75 patients with isolated proximal LAD atherosclerotic lesion treated with PTCA and stenting were followed up for 9 months. The stenosis of all patients was documented by coronary angiography prior to enrollment. Exercise tolerance testing (ETT) by Bruce protocol was performed before angioplasty and at the end of follow up period as well. Results: There were 44 (58.7%) males, and 31 (41.3%) females. The mean age of patients was 59.4 (range, 39 to 83 yrs). Clinical outcomes of 73 (97.3%) patients were satisfactory. Only two patients developed re-stenosis during the follow up period. The first patient developed myocardial infarction at the 3rd day of her admission, and the second one had an abnormal ETT after 9 months. Percutaneous coronary revascularization with stenting was performed, and both of them were discharged without any problem. Conclusion: This study demostrated that the nine months prognosis of patients with isolated stenosis of proximal LAD coronary artery that treated by PTCA and stenting was acceptable. This treatment improves clinical status and results in lower hospital adverse event rates and in appropriate clinical outcome.