فيزيوپاتولوژي و تظاهرات مشابه مولتيپل اسكلروزيس در بيماري هاي بافت همبند

فيزيوپاتولوژي و تظاهرات مشابه مولتيپل اسكلروزيس در بيماري هاي بافت همبند

زمينه و هدف: درگيري سيستم عصبي مركزي (CNS) و محيطي در جريان بيماري هاي التهابي بافت همبند (CTD) به خوبي شناخته شده است. مشكلات موجود در شناسايي و افتراق اين بيماري ها از بيماري مولتيپل اسكلروزيس به خصوص در مواردي كه درگيري عصبي اولين علامت يكي از انواع CTD باشد ما را بر آن داشت تا نگاهي به انواع گرفتاري عصبي در بيماري هاي روماتيسمي با تاكيد بر نكات كمك كننده در افتراق اين بيماري ها از يكديگر داشته باشيم. مواد و روش كار: مقاله حاضر حاصل بررسي متون مرتبط موجود درپايگاه ها و منابع اطلاعاتي به خصوص مقالات منتشر شده در ده سال اخير مي باشد. يافته ها: در جريان لوپوس اريتماتوي سيستميك (SLE)، سندرم آنتي فسفوليپيد آنتي بادي (APS)، بيماري بهجت (BD)، شوگرن (SS) و برخي واسكوليت-ها احتمال درگيري CNS وجود دارد و ممكن است در ماده سفيد مغز و نخاع نيز نواحي دميلينيزاسيون ايجاد شود كه افتراق آن ها از MS و ساير بيماري هاي ميلين زدا نظير ميليت عرضي و نوريت اپتيك مشكل باشد. از طرفي ممكن است در جريان بيماري MS آنتي بادي ضد هسته (ANA)‌يا آنتي بادي آنتي-فسفوليپيد (aPL) ديده شود. به همين دليل تعداد زيادي از بيماران با بيماري اتوايميون سيستميك و ضايعه دميلينيزان ممكن است به اشتباه MS‌ تشخيص داده شوند و برعكس تظاهرات دميلينيزان نظير ميليت عرضي يا نوريت اپتيك مي تواند تظاهري از MS، SLE، APS، SS، BD يا يك سندرم ايزوله باشد. درمان و پيش آگهي در اين بيماران كاملا متفاوت است. در اكثر موارد تشخيص بيماري هاي دميلينيزان براساس يافته هاي باليني، MRI، بررسي مايع مغزي نخاعي‌، visual evoked potential (VEP) و بررسي آنتي بادي گذاشته مي شود. نتيجه گيري: آگاهي از موارد فوق به افتراق علت دميلينيزاسيون و درمان مناسب در بسياري از بيماران كمك مي كند، اما تشخيص قطعي در گروهي ديگر، نياز به پيگيري طولاني مدت بيماري دارد. ]م ت ع پ ز، 13(6): 7-1 (1390)

Background: Connective tissue diseases (CTD) can involve nervous system. Diagnosis and differentiation from multiple sclerosis (MS) can be difficult especially when the disease presented by symptoms and signs related to demyelinating process. The aim of this article is to review the variant forms of central nervous system involvement in CTD especially useful points for differentiation from demyelinating disorders. Materials and Method: We used the relevant articles in PUBMED, Scopus and other databases especially published in recent ten years. Results: Systemic lupus erythematosus (SLE), antiphospholipid syndrome (APS), Behcet’s disease (BD), Sjogrenʹs syndrome (SS), and some vasculitides can involve nervous system. Patients may be present by demyelination areas in the white matter of the brain and spinal cord, which are difficult to differentiate from MS and other demyelinating processes, such as transverse myelitis and optic neuritis. On the other hand, autoantibodies such as antinuclear antibodies (ANA) and antiphospholipid antibodies (aPL) can also occur in MS. Treatment and prognosis of these diseases are quite different. In demyelinating diseases the diagnosis is established on the basis of clinical presentation, magnetic resonance imaging (MRI), cerebrospinal fluid (CSF) examination, visual evoked potentials (VEP) and autoantibody investigation. Conclusion: In many patients, distinction between different etiologies of demyelination can be made by considering clinical and paraclinical data, but in some cases, accurate diagnosis can only be made after long-term follow-up. [ZJRMS 2011; 13(6): 1-7] Keywords: Connective tissue diseases, lupus erythematosus, antiphospholipid syndrome, demyelination, multiple sclerosis, behcet syndrome, sjogrenʹs syndrome