بررسي عوامل خطر و علل باكتريال عفونت هاي بيمارستاني درNICU و PICU در بيمارستان هاي مركز طبي كودكان و بهرامي از مهر ماه 1386 تا پايان شهريور 1387

بررسي عوامل خطر و علل باكتريال عفونت هاي بيمارستاني درNICU و PICU در بيمارستان هاي مركز طبي كودكان و بهرامي از مهر ماه 1386 تا پايان شهريور 1387

مقدمه و هدف: عفونت‌هاي بيمارستاني، ميزان مرگ و مير وطول مدت بستري را افزايش مي‌دهد و بايد به عنوان يك مشكل مخاطره آميز سلامت مد نظر قرار گيرند. هدف از مطالعه حاضر بررسي ريسك فاكتورها و مقاومت باكتريايي در عفونت هاي بيمارستاني در بخش هاي مراقبت هاي ويژه نوزادان (NICU) و كودكان (PICU) در بيمارستان هاي مركز طبي كودكان و بهرامي مي باشد. روش كار: مطالعه به صورت توصيفي مقطعي و آينده‌نگر از ابتداي مهر ماه 1386 تا پايان شهريور ماه 1387 در بخش‌هاي NICU و PICU بيمارستان‌هاي مركز طبي كودكان و بهرامي تهران انجام گرفت. بيماراني كه پس از 48 ساعت بعد از بستري دچار علايم عفونت شده بودند مورد مطالعه قرار گرفتند. عوامل عفوني توسط آزمون‌هاي استاندارد ميكروب شناسي شناسايي شدند و حساسيت ميكروبي به آنتي بيوتيك‌ها با استفاده از روش انتشار در آگار صورت گرفته و عوامل خطر شامل نوع بيمارستان، نوع بخش، سابقه بستري، نقص ايمني، تب، كاتتر وريدي، كاتتر ادراري، ساكشن، تغذيه وريدي، شنت مغزي، عمل جراحي با تكميل پرسشنامه جمع آوري و داده ها با استفاده از نرم‌ افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: در اين مطالعه مجموعاً 70 بيمار به عفونت بيمارستاني دچار شده بودند بطوريكه شيوع عفونت‌هاي بيمارستاني 9/3% بوده و از نظر نوع آلودگي‌هاي ميكروبي در بيماران مبتلا، سودوموناس آيروژنوزا 24/3% و كلبسيلا پنوموني 18/6% و اينتروباكتر 3/14% از شايع ترين باكتري‌هاي جدا شده در بيماران بودند. محل بيمارستان و استفاده از ساكشن و عمل جراحي از شايع ترين ريسك فاكتورهاي مرتبط با عفونت‌هاي بيمارستاني بوده‌اند ( 0/05 > p ). نتيجه گيري: يافته‌هاي ما نشان داد كه محل بيمارستان و استفاده از ساكشن و همچنين نوع عمل جراحي از شايع ترين عوامل خطر و سودوموناس آيروژينوزا و كلبسيلا پنومونيه و اينتروباكتر از شايع ترين عوامل ميكروبي بوده‌اند كه نيازمند ارتقاي فرآيند‌هاي مرتبط با آن به منظور بهبود وضعيت عفونت‌هاي بيمارستاني مي‌باشند.

Background & objectives: Nosocomial infections increase patient’s mortality and are considered as a health problem. The aim of this study was to assess the risk factors for nosocomial infections and antimicrobial resistance pattern of isolated bacteria in NICU and PICU, in Bahrami and Children’s Medical Center hospitals, Tehran. Methods: In a prospective cross-sectional study from October 2008 to September 2009, risk factors and etiology of nosocomial infections were evaluated in all patients who showed infectious signs upon 48h admission. Infectious agents were diagnosed by the standard microbiological tests and antibiotic sensitivity of isolates was determined using dick diffusion method. The data for location of the hospital, admission history, presence of immunodeficiency, fever and using venous and urine catheters, suction, venous injection as well as cerebral shunt and surgery have been collected by a questionnaire and analyzed, statistically. Results: About 9.3% (70 individuals) of cases encountered with nosocomial infections. From whom, 24.3% were infected by Pseudomonas aeroginosa and 18.6% and 3.14% by Klebsiella pneumonia and Enterobacter spp, respectively. The location of the hospital, using of suction and surgery were the most common risk factors related to nosocomial infections (p < 0.05). Conclusion: Our findings showed that the hospital location, suction and surgery were the most common risk factors and Pseudomonas aeroginosa, Klebsiella pneumonia and Enterobacter spp were the common infectious threats. So, we need to design the special program to improve nosocomial infection control in hospitals.