تاثير آزاد سازي تجاري بر سطح اشتغال كشور

برنامه آزاد سازي تجاري به عنوان فرايندي در جهاني شدن، زمينه ساز رقابت پذيري بين المللي و مشاركت كشور ها در فعاليت‏هاي اقتصادي است. البته در جريان اين برنامه فعاليت‏هايي كه ازتوان رقابتي بالايي برخوردار نباشند امكان ادامه كار را از دست مي دهند. از سوي ديگر، تحقيقات نشان مي دهند كه تداوم در آزاد سازي تجاري به بسط وظهور فرصت هاي شغلي جديد منجر مي‏شود. آن چه اين مقاله در پي آن است چگونگي ايجاد رابطه اي تعاملي بين آزاد سازي تجاري واشتغال به ويژه در اقتصاد ايران است به گونه اي كه گرايش كشور به سمت آزاد سازي كامل تجاري ممكن است متضمن آثاري هم در كوتاه مدت و هم دربلند مدت باشد. در عمل، اين فرضيه قابل اثبات است كه پيوستن به فرايند جهاني شدن به عنوان مرحله تكامل يافته آزاد سازي مي تواند تاثيرات معني داري را بر سطح اشتغال كشور داشته باشد. داده هاي آماري مورد استفاده در اين مقاله مربوط به دوره 1382-1338 است. بدين لحاظ، نقش آزاد سازي تجاري بر سطح اشتغال كشور درقالب بردارهاي سري هاي زماني تدوين و بررسي مي گردد. سپس آثار بلند مدت و كوتاه مدت ازطريق روش هاي سري هاي زماني به ويژه مدل اتورگرسيو تاخيردار توزيعي و مكانيسم تصحيح خطا تعيين مي گردند. نتايج بدست آمده نشان مي دهند كه آزاد سازي تجاري از طريق اعمال سياست هاي حذف و يا كاهش تعرفه ها و افزايش واردات در كوتاه مدت اثرمعني داري بر روي اشتغال ايجاد مي كند. علاوه بر اين، متغير جهاني شدن در بلند مدت روي اشتغال اثرگذار است. مي توان نتيجه گرفت اشتغال زايي درنظام اقتصادي ايران منوط به هماهنگي سياست آزاد سازي تجاري با تاثيرات جهاني شدن دربلند مدت خواهد بود. همچنين نتايج نشان مي دهند كه آزاد سازي واردات كالاهاي مصرفي و بخشي از كالاهاي واسطه اي بر اشتغال اثرمثبت در كوتاه مدت دارد، در حالي كه آزاد سازي واردات كالاهاي سرمايه اي منجر به افزايش ظرفيت هاي توليدي كشور مي شود، به طوري كه دربلند مدت اثرات معني دار و عميق تري براشتغال ايجاد مي نمايد.

Trade Liberalization as a feature of globalization provides international competitiveness and contribution of countries to the most economic activities. It is obvious that the lower degree of competion the less chance exists for some firms that wish to continue their activities. However, there is evidence in the literature that trade liberalizaion leads to job opportunities in various industires.The objective of this paper is to investigate a dynamic interacted relationship between trade liberalization and emploment for the Iranianian economy. This includes both short-run and long-run effects, arising from globalization which deals with a completed stage of liberalization. We use time series data over 1959-2003, to examine the long-run and short-run trade liberalization-emploment relationship by specifying an ARDL model and ECM, respectively. The estimation results obtained indicate that trade liberalization, through policies either eliminatining or reducing tariff, has a significant short-run effect on the Iran’s employment level. In addition, a proxy for globalization has statistically a significant sign in the long-run employment model, specified by the ARDL (1,0,01). This implies that employment creation in the Iranian economy is based upon an appropriate synchronization between a trade liberalization policy and globalization. The results also show that import liberalization in consumer and a part of intermediate goods has a positive and significant impact on employment, while capital import liberalization affects highly emploment in the long-run.