بررسي و تحليل "عشق نامهي" امير حسن سجزي دهلوي

بررسي و تحليل "عشق نامهي" امير حسن سجزي دهلوي

«عشق نامه» بلندترين و زيباترين مثنوي امير حسن,سرگذشت عشق شورانگيز جواني« زنده دل مقبول پيران» است بر پري رويي كه« دو چشمش چون دو ترك تير در دست» و« رخي چون مه نگويم كآفتابي» دارد. گرچه, اين عشق آتشين, در ابتدا با كشش هاي جسمي شكل مي گيرد ولي مانند ديگر عشق هاي پاك و از جان برخاسته ،آلودگي بر نمي تابد و با ناكامي دلشدگان ,جاودانگي و خوش فرجامي مي يابد. در اين مقاله,تلاش نگارنده بر اين بوده است كه ضمن پرداختن به فراز و نشيب قصه و روند عاطفي دو دلداده , ويژگي ها و برجستگي هاي انديشه و بيان شاعر را در اين منظومهي ششصد بيتي مورد بررسي قرار دهد.

“Eshqnameh” is Amir Hassan’s longest and the most beautiful mathnavi. It deals with a young ardent boy’s life that falls in love with a very beautiful girl. Although this passionate love is first inspired by physical attractions, it becomes, like all other cases of pure love, everlasting, and enjoys a pleasant ending, through the lover’s and beloved’s failure in unity. This study is an attempt to highlight the fallings and risings of the plot, the process of the lover’s and the beloved’s emotional experiences, the poet’s viewpoint, thoughts, and diction, and the characteristics of his poetry in this 600-line versified story.