ارزش حقوقي «ديدگاه هاي پاياني» كميته حقوق بشر

ارزش حقوقي «ديدگاه هاي پاياني» كميته حقوق بشر

چكيده پروتكل اول منضم به ميثاق بين المللي حقوق مدني و سياسي، مبناي صلاحيت كميته حقوق بشر در رسيدگي به شكايات افراد عليه دولـت هاي عضو پروتكل درخصوص نقض حقوق منـدرج در ميثاق محسوب مي شود. بـر طبق بنـد چهـار از مـاده پنج پروتكل، كميته مـوظف شده نتايج رسيـدگي خـود را در قـالب آنچه در ايـن مـاده بـه‌عنوان final views يا «ديدگاه هاي پاياني» ناميده شده، به فرد شاكي و دولت خوانده ارايه كند. با وجود اين، سند مذكور هيچ اشاره اي به ارزش و جايگاه حقوقي اين يافته ها و تبعات حاصل از احراز نقض ميثاق توسط كميته ندارد. سوالي كه در اين ارتباط مطرح مي شود اين است كه آيا «ديدگاه هاي پاياني» كميته حقوق بشر واجد ماهيت الزام آور هستند يا خير؟ به عبارت ديگر آيا اين «ديدگاه ها» براي دولت‌هاي عضو ايجاد الزام مي كنند يا اين كه صرفاً ارزش توصيه اي دارند؟ مقاله حاضر مساله فوق را بدواً از جنبه نظري و سپس از جنبه عملي و در رويه دولت ها مورد بررسي قرار مي‏دهد.

Under the Optional Protocol to the International Covenant on Civil and Political Rights, the UN Human Rights Committee has the competence to receive and consider communications from individuals who claim to be victims of violations by a State Party to the Optional Protocol of any of the rights set forth in the Covenant. According to article 5(4) of the Optional Protocol, the Committee shall forward its (final) Views to the State Party concerned and also to the individual. However, the Optional Protocol is silent about the legal effects of these Views. It is unclear whether such Views are binding on the States Parties concerned or they are mere recommendations. The present article examines this issue from a theoretical perspective and in State practice as well.