كليدواژه :
معاني كار , خودپنداره شغلي , ارزش هاي كاري , فرزند شاهد , فرهنگ كار , هويت كاري
چكيده فارسي :
در اين مقاله براساس مدل اجيل پارسونزي، كار مفهومي چند بعدي است و در چهار وجه اثباتي، شخصيتي، اجتماعي و فرهنگي طبقه‌‌بندي مي‌شود. در اين بررسي هويت كاري (معاني و مقتضيات كار، ارزش‌ها، انگيزه‌ها و خودپنداره شغلي) مهم‌ترين نشانه فرهنگ كاري تلقي شده و عوامل موثر بر آن در سه سطح فردي، شغلي و انتظارات اجتماعي بررسي شده است. ابزار گردآوري داده‌ها مصاحبه نيمه‌ساخت‌يافته بوده است. جمعيت اين پژوهش فرزندان شاهد شاغل و بيكار استان خراسان رضوي و طرح نمونه‌گيري طبقه‌اي و روش توزيع و انتخاب نمونه، خوشه‌اي چند مرحله‌اي است. نتايج نشان داد افراد نمونه اين تحقيق بر ضرورت كار به عنوان امري كه علاوه بر ارزش بيروني (دسترسي به درآمد، احترام و عزت و وابستگي اجتماعي) داراي ارزش دروني است و مي‌تواند ميل به تحرك و فعاليت، موفقيت، خوديابي و... آن‌ها را ارضا نمايد، تقريباً اتفاق نظر دارند. 58 درصد معاني و مقتضيات ابراز شده بر ارزش دروني و 41 درصد بر ارزش‌هاي بيروني كار تاكيد دارند. افراد جوان‌تر و كساني كه تحصيلات كمتري دارند، بيشتر به انگيزه‌هاي بيروني اهميت مي‌دهند. سه‌چهارم افراد خودپنداره شغلي نسبتاً خوبي دارند و ده درصد خودپنداره بسيار ضعيفي دارند. در بين عوامل فردي، تاثير مهارت بر يكي از اجزاي فرهنگ كار كه خودپنداره شغلي است مورد تاييد قرار گرفت و تاثير آن بر ساير اجزاي فرهنگ كار چندان قابل توجه نبود. در سطح شغلي، قرايني كه براساس آن، نوعِ شغل بتواند بر فرهنگ كار تاثير بگذارد وجود ندارد. اما تجربيات و سوابق شغلي با معاني و مقتضيات كار وابسته است. در سطح انتظارات اجتماعي نيز نظر فرزندان شاهد درباره انتظارات جامعه در مورد كار و انتظار جامعه از آن‌ها و انتظار از سازمان بنياد شهيد بر برخي از اجزاي فرهنگ كار تاثير دارد.
چكيده لاتين :
This article is based on results of a research titled ‘Ways of Creating Work Culture among Martyrs’ Children in Khorasan Razavi’. Our basic vision is drawn from the well-known Parsonian model (AGIL, in which concept of ‘work’ is seen as a multidimensional one, and as such, it is classified so that to include environmental, personal, social and cultural dimensions (Chalabi, 1997). Personal dimension of work, which is an intermediate between the organic system and social expectations, is the result of internalization of culture within the socialization process. It has also four dimensions, which include skill, motivation, responsibility and work identity. Cultural identity is the most important indicator of work culture and factors that influence it are examined under three categories of individual, occupational, and social expectations. The tool used to collect data is semi-structural interview. The statistical population consists of employed and unemployed children of martyrs of Khorasan Razavi province. The sampling frame is that of stratified sampling, and the method of distribution and sample selection is multi-stage cluster sampling. The results showed that samples almost agree that work, besides its external value, also possesses an internal one. These values act to satisfy the agent’s desire for activity, motion, success, etc. Among the respondents, 58 percent put emphasis on the internal value, while 41 percent saw external value as significant. The younger and less educated persons put more emphasis on external motivations. Again, 75 percent had good occupational and self-image concepts, while 10 percent had a relatively weak one. Within the individual factors, our study confirms the influence that possession of skills exerts on self-concept of occupation, whereas the effects of such possession on other work culture factors seem not to be remarkable. At occupational level,
there are no signs to indicate that occupation can influence culture of work. Experience and occupation backgrounds seem to correlate with work concept and its requirements. At social expectation level also, the opinion of martyrs’ children of societal expectations on work and on what they expect of their organization which is known nationally as Bonyad-e Shahid (the Martyr’s Foundation) seem to be effective partially on some aspects of work culture.
