قلمرو مناطق بياباني استان هرمزگان از جنبه پوشش گياهي

گونه‌هاي مقاوم به شرايط خشكي، شوري و نوسانهاي دمايي مي‌توانند تا حدودي بيانگر محدوده مناطق بياباني هر منطقه باشند. اين گياهان با ايجاد تغييرات خاص در شكل ظاهري خود، سازگاري مناسبي با شرايط حاد و شكننده مناطق بياباني پيدا كرده‌اند. برخي از اين گياهان با ذخيره آب در بافتهاي خود به شرايط كم آبي سازگار شده‌اند، برخي با انجام سازوكارهايي متفاوت با شرايط شوري آب و خاك سازگاري يافته‌اند و بالاخره بعضي از گونه‌هاي گياهي اين مناطق با كم كردن سطح برگها (فلسي يا خاردار شدن) و گسترش سيستم ريشه‌اي جهت استفاده از آبهاي زيرزميني در اين مناطق ماندگار شده‌اند . مشاهده اين گونه‌هاي بياباني كه در نتيجه تعامل بسياري از عوامل محيطي با يكديگر ايجاد شده‌است، نشان مي‌دهد كه با شناسايي قلمرو گسترش آنها مي‌توان اطلاعات لازم را براي تعيين قلمرو بيابان بدست آورد. براي اين كار با تعيين محدوده تيپهاي گياهي غالب، نقشه مربوطه به صورت رقومي در محيط GIS تهيه شد. سپس تيپهاي گياهي غالب به گروههاي مختلف تقسيم شد و با استفاده از اطلاعات موجود و با توجه به ويژگيهاي عمومي هر يك از گروهها و تيپها و گونه‌هاي گياهي و مناطق رويشي، محدوده اراضي بياباني از غير بيابان تفكيك گرديد و بر اين اساس نقشه مناطق بياباني استان از جنبه پوشش گياهي تهيه شد. در محدوده مورد مطالعه در مجموع، 22 گروه گياهي كه هر يك متشكل از چند تيپ گياهي است، بعنوان معرف بيومهاي بياباني تشخيص داده شد. در مجموع عرصه اين گياهان سطحي معادل 4597829 هكتار از مساحت استان را دربر مي‌گيرد. گروه‌هاي گياهيZygophyllum atripolicoides با 730312 هكتار، Gymnocarpos decander با 599941 هكتار وHammada salicornica با 532650 هكتار داراي بيشترين سطح پراكنش در بين اين گروه‌هاي گياهي هستند.

Resistant species to salinity and aridity and temperature fluctuation are approximately introducer of desert. These species have particular morphology compatibling themselves to fragile and acute condition of desert area. Some species accumulate water in their tissues. Some other species decrease leaves area and develope their root systems to use groundwater resources and some have particular phytocynthesis systems. As a general desert species with different mechanism resist against acut climate condition and unsuitable soil properties of desert regions. Characteristics of desert species distribution area can be determined the geographical domain of desert area. In this study dominant plant types in certain grupes and some of main ecological properties were assigned and related map in GIS environment was prepared. Finally, according to public characteristics of dominant species of every plant type and accompany species, desert area was sperated. In study area 22 plant group, each consist of some plant types was recognized. The distribution area of plant groups of Zygophyllum atripolicoides, Gymnocarpos decander and Hammada salicornica is about 730132, 599941 and 53260 hectar respectively.