پيرامون تاتي كلاسور

گويش‌هاي ايراني كه گاه همپاي زبان فارسي و گاه بيش از زبان فارسي قدمت دارند، ذخايري هستند كه با گذشت ساليان دراز مي توان از دل آنها به فرهنگ غني و پربار ايراني دست يافت و با شناخت هرچه بيشتر اين گويش ها مي توان به شناخت بيشتر زبان فارسي و باروري آن كمك فراواني نمود؛ اما گاه پراكندگي و كمبود منابع در زمينه تعداد كثيري از گويش‌هاي ايراني نو باعث شده است كه نتوان آن چنان كه شايسته است درباره آنها نظرداد و به تحليل و طبقه بندي آنها پرداخت و بدان خاطر بايد از هرگونه مواد و پيكره زباني به دست آمده از چنين گويش هايي استقبال كرد. گويش تاتي كه در زمينه ارتباطش با زبان آذري و زبان‌هاي ديگر ايراني، نظرات بسياري ذكر شده، از گويش‌هايي است كه گونه‌هاي فراواني دارد و يكي از آنها تاتي كلاسور(kal?sur) از گويش‌هاي تاتي آذريايجان است. آنچه از اين گويش در دست داريم، دو مقاله از آقاي احمد اصغري است كه در شماره هاي قبلي نشريه دانشكده ادبيات و علوم انساني تبريزچاپ شده بود. بنابه اهميت اين گويش در حال فراموشي و نيز بنا به اين دليل كه از اين گويش، مواد زباني قابل اعتماد ديگري در دست نداريم، نگارنده در اين مقاله به بررسي و تحليل آن گويش پرداخته است. آنچه در اين مقاله آمده تحليل مواد قبلي و استخراج ويژگي هاي ديگر گويش تاتي كلاسور از روي مواد زباني ارايه شده است كه در دو بخش تنظيم شده است: ا- تحليل و بررسي تحقيق قبلي، 2- ويژگي هاي ديگر زباني تاتي كلاسور. در بخش دوم مقاله، سعي نويسنده بر آن بوده ضمن برشمردن ويژگي هاي زباني تاتي كلاسور، با گويش هاي تالشي و تاتي خلخال نيز به طور تطبيقي مقايسه شود.