بررسي تعامل دو مفهوم شهروندي و امنيت اجتماعي

امنيت اجتماعي (در دو بُعد عيني و ذهني) در جامعه نيازمند دو عنصر حقوق افراد و تكاليف آنها مي‌باشد و اين عناصر اجتماعي امروزه در ذات مفهوم اخلاق شهروندي قرار دارد؛ شهروندي، شامل: «مسيوليت پذيري شهري، قانون مند بودن شهروندان، هنجارپذيري از الگوها» مي‏شود و مسيله حاضر اين است كه تا چه اندازه افراد جامعه با حقوق و وظايف شهروندي آگاهند و مجموعه اين عوامل در تقويت امنيت اجتماعي موثرند. اين پژوهش به لحاظ نوع روش تحقيق، از نوع تحقيقات رابطه‏اي است كه در دو سطح توصيفي و تحليلي تبيين گرديده است.در آن براي رسيدن به اهداف تحقيق از دو روش اسنادي و پيمايشي (تكنيك پرسشنامه)استفاده شد.جامعه آماري تحقيق شامل ساكنان بالاي 15 تا 65 سال شهر قزوين مي باشد كه تعداد 400 نفر بر طبق فرمول كوكران به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. يافته‏هاي تحقيق نشان مي‏دهد كه عناصر سازنده اخلاق شهروندي در دو بُعد 1- حقوق شهروندي (شامل احساس عدالت و برابري در جامعه، فضاي‌ مناسب اخلاق‌ عمومي در جامعه‌ و رضايت از عملكرد مسيولان) و 2- وظايف شهروندي (شامل رعايت انضباط اجتماعي، تعهد دروني نسبت به انجام شغل و وظايف محوله و احساس مسيوليت در قبال ديگران) داراي همبستگي 74 درصد با سرمايه اجتماعي مي‏باشند. مقدار ضريب تعيين يا برآورد واريانس متغير سرمايه اجتماعي توسط مجموعه متغيرهاي شهروندي نيز برابر با 56 درصد مي‏باشد (56/0=R2). بر طبق نتايج براي شكل گرفتن امنيت اجتماعي در جامعه، لازم است كه شهروندي تعريف و رعايت گردد.در عصر حاضر، شهروندي يك ضرورت اجتماعي است كه به صورت سازه اجتماعي ناشي از بسترهاي اجتماعي و فرهنگي جامعه همراه با تنوع فرهنگ‏ها، معاني مختلفي را در جامعه شكل مي‏د‏هد؛ بر اين اساس به طور كلي شهروندي و امنيت اجتماعي يك نوع قرارداد متقابل اجتماعي و يك سلسله حقوق متقابل «دولت بر مردم و مردم بر دولت» است.