كاربرد برنامه ريزي چند هدفه و پارامتر هاي كنترل كننده ميزان محافظه كاري در برنامه ريزي زراعي مطالعه موردي: شهرستان مشهد

تصميم گيري در مورد طرح هاي كشاورزي بدون توجه به عدم حتميت باعث بروز مشكلات فراواني براي كشاورزان و مديران اجرايي خواهد شد. در مطالعه حاضر، با استفاده از برنامه ريزي چند منظوره در شرايط عدم حتميت به تعيين الگوي بهينه كشت در شهرستان مشهد پرداخته شد. براي حل مدل مورد مطالعه از روش مجموعه غير پست استفاده و براين اساس، ماتريس بازده نهايي براي تعيين وزن اهداف، حداكثر كردن درآمد ناخالص و حداقل كردن هزينه محاسبه شد. براي اعمال شرايط عدم حتميت در مدل از بهينه سازي با پارامترهاي كنترل كننده ميزان محافظه كاري استفاده شد. داده هاي مورد نياز مطالعه از جهاد كشاورزي شهرستان مشهد براي سال زراعي 1386 اخذ گرديد و يافته ها نشان داد كه با كاهش ميزان عدم حتميت، سطح زيركشت كل و درآمد ناخالص كشاورزان افزايش مي يابد. با توجه به يافته ها، سياست هاي بيمه اي در جهت كاهش ريسك قيمتي يا توليدي و سياست قيمت تضميني براي محصولاتي كه با افزايش ميزان عدم حتميت در مدل، الگوهاي بهينه كشت را تحت تاثير قرار مي دهند، توصيه مي شود.