بررسي اثرات آموزش هاي علمي كاربردي در توانمندي شغلي كاركنان وزارت جهاد كشاورزي

بررسي اثرات آموزش هاي علمي كاربردي در توانمندي شغلي كاركنان وزارت جهاد كشاورزي

هدف كلي تحقيق حاضر بررسي اثرات آموزش هاي علمي كاربردي در توانمندي شغلي كاركنان وزارت جهاد كشاورزي در طي سالهاي 83-79 مي‌باشد. نوع تحقيق توصيفي و همبستگي و ابزار گردآوري داده‌ها پرسشنامه بود، كه پس از طراحي، روايي صوري(بر اساس ديدگاه هاي صاحب نظران) و پايايي(با استفاده از ضريب آلفاي كرنباخ=20/92%) آن سنجيده شد و در اختيار نمونه هاي تحقيق قرار داده شد. جامعه آماري تحقيق 120 نفر از كاركنان وزارت جهاد كشاورزي بودند، كه در دوره‌هاي موسسه آموزش عالي علمي كاربردي وزارت جهاد كشاورزي شركت داشتند، كه تمامي آنها به عنوان اعضاي نمونه تحقيق انتخاب و پرسشنامه براي آنان ارسال گرديد. پس از بررسي پرسشنامه هاي عودت داده شده، تعداد 102 پرسشنامه مورد تحليل قرار گرفت. بر اساس ميانه هاي حاصله مي توان بيان داشت كه دوره‌هاي آموزشي در تمامي نشانگرهاي توانمندي در حد مطلوب نقش داشته اند. تحليل عاملي نيز براي ويژگي هاي آموزش هاي علمي كاربردي، چهار عامل: مهارت هاي آموزشي مربيان، برقراري ارتباط بين آموزش و كار، تقويت قوه خلاقيت و خودآموزي و تقويت تفكر و مشاركت را با 952/73 واريانس معرفي نمود. نتايج رگرسيون نشان داد كه متغيرهاي: افزايش تفكر خلاق و قدرت تجزيه تحليل در فراگير، ارتباط مناسب مربيان با فراگيران، توجه به جديدترين ابداعات و نوآوري ها، توجه به ايجاد مهارت هاي حل مسيله در فراگيران، قدرت بيان و انتقال مطالب مربيان، در توانمندي موثر بوده‌اند.

The goal followed in this study was to determine the impact of in Technical- Vocational Education course participation (during years 2000-04) of the Ministry of Agricultural Jihadʹs staff members on their professional efficacy. Research method was a descriptive-correlational one and data gathering done through researcher-made questionnaire. The validity (based on expert opinion) as well as reliability (Cronbachʹs Alpha coefficient=92/20%) were established, following the design and preparation of the questionnaire. The research statistical population included 120 individuals of Jihad-e Agriculture Staff who participated in the relevant course in the Technical- Vocational Institute, all of whom were then selected and questionnaires sent to them to be filled up. One hundred and two filled questionnaires were later received back and analyzed. Based upon the rated mean results, and taking into consideration all aspects, it can be atated that all the training courses offered have had a positive role in any aspect of the participantsʹ efficacy component at an optimal level. Factor analysis indicated four factors regarding Technical- Vocational education, namely: teaching skills of the instructors, establishment of connection between education and practical work, enhancement of creative faculty and self learning in staff reinforcement of thinking, and participation with nearly 74% of variance, as features of the program. Regression results revealed the variables effective in efficacy enhancement as: encouragement of creative thinking; improving the faculty of analysis of the trainees; establishment of proper relationships between teachers and trainees; employment of the latest inventions and innovations; improving the faculty of problem solving in trainees; and finally the instructorsʹ skills in proper transfer of knowledge.