بررسي تاثير اعمال نيروي خارجي بر ميزان فعاليت عضلات اطراف شانه حين حركت push up

بررسي تاثير اعمال نيروي خارجي بر ميزان فعاليت عضلات اطراف شانه حين حركت push up

زمينه و هدف: در نگرش جديد كنترل حركتي، تاثير نيروي عضلاني علاوه بر توليد حركت در ايجاد ثبات و كنترل فعاليت نيز مطرح است. هدف از اين مطالعه سنجش ميزان فعاليت الكتريكي عضلات اطراف مفصل شانه با به كارگيري الكتروميوگرافي سطحي براي شناسايي و بررسي نحوه فعاليت اين عضلات طي يك سري الگوهاي حركتي استاتيك و ديناميك بوده است. روش بررسي: اين تحقيق به روش نيمه تجربي روي 30 نفر از افراد سالم و جوان دختر و پسر در دامنه سني 20 تا 30 سال و با ميانگين سني (9/2± 28/23) كه به روش نمونه‌گيري ساده انتخاب شدند، انجام شد. افراد با ترتيب تصادفي در معرض الگوهاي حركتي قرار گرفتند و فعاليت الكتريكي عضلات اطراف شانه جهت بررسي چگونگي رفتار عضلات ثبت گرديد. اثر نيروي خارجي اعمال شده بر مفصل شانه در سه سطح، هم در حالت استاتيك و هم در حالت ديناميك مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌ها: بر اساس نتايج بدست آمده، با ازدياد اعمال نيروي خارجي، افزايش معناداري در فعاليت عضلات اسكاپولاتوراسيك به جز تراپز فوقاني در فاز پايين رونده مشاهده گرديد (05/0p < ). با افزايش ميزان نيروي اعمال شده بر مفصل شانه در فاز بالارونده حركت نيز در اكثر عضلات مورد مطالعه تفاوت معنادار مشاهده گرديد (05/0p < ) همچنين در حالت استاتيك با اعمال نيروي خارجي تنها در عضله ترس ماژور تفاوت معنادار نسبت به وضعيت مرجع مشاهده گرديد (01/0(p=. نتيجه‌گيري: با توجه به نتاج، اعمال نيروي خارجي در فاز بالا رونده حركت Push up موثرتر از فاز پايين رونده مي‌باشد. به گونه‌ايي كه مي‌توان گفت در فاز بالارونده با اعمال نيروي كمتر (2% وزن افراد به عنوان نيروي خارجي) تغييرات سطح فعاليت عضلاني بيشتر از زمان تحمل 4% وزن افراد به عنوان نيروي خارجي مي‌باشد و در حالت استاتيك تغيير چنداني ايجاد نمي‌شود.

Background and Aims: In new prospect of motor control, the effect of muscle force is considered important not only in producing movement but also in inducing stability and control of activity. The aim of present study was to evaluate the electrical activity of periarthicular shoulder muscles by surface EMG in order to identify the muscular activity during series of static and dynamic pattern of movements. Materials and Methods: This Quasi experimental study was performed on 30 healthy male and female volunteers with age of 20-30 years and mean age of 23.2±2.9. The subjects were enrolled into this study by simple non-probability sampling and were exposed to different movement patterns randomly. During the experiment the surface EMG of every muscle was recorded. The external load applied to shoulder was assessed at three levels in static as well as dynamic situations. Results: According to the results of this study, increasing the external load on the scapulothoracic muscles caused a significant increase in the activity of the muscles; except for upper trapezious muscle in descending phase of the movement (p < 0.05). After increasing the external load on shoulder in ascending phase, most of the investigated muscles showed significant differences in their activities. (p < 0.05). In static situation by application of external load only teres major muscle showed significant difference in its activity compared to the reference position (p=0.01). Conclusion: It can be concluded that application of external load during ascending phase of push up is more effective than its application during descending phase. It can be claimed that during ascending phase slight increase in external load as low as 2% of body weight, would induce more alterations in muscular activity compared to higher external load such as 4% of body weight, but in static situation no significant change could be detected.