ارزيابي تاثير روي بر ميزان ليپيدهاي سرم در بيماران مبتلا به ديابت نوع II

ارزيابي تاثير روي بر ميزان ليپيدهاي سرم در بيماران مبتلا به ديابت نوع II

زمينه و هدف: ديابت قندي يكي از شايع ترين بيماري هاي متابوليك در جهان است كه در نتيجه نقص كامل يا نسبي يا مقاومت به عمل انسولين ايجاد مي شود. يكي از عوارض مزمن ديابت آترواسكلروز مي باشد. هيپر ليپيدمي يكي از دلايل عمده در تشديد آترواسكلروز و بروز ضايعات قلبي عروقي در بيماران ديابتي مي باشد. يكي از راه هاي مناسب براي جلوگيري از بروز و پيشرفت ضايعات قلبي عروقي در اين بيماران كنترل غلظت ليپيدهاي پلاسما از طريق استفاده از داروها يا رژيم غذايي مي باشد. از طرفي روي يك عنصر كمياب ضروري است و ارتباط آن با غلظت ليپيدهاي پلاسما در برخي از مطالعات مورد تاييد قرار گرفته است. هدف از اين مطالعه بررسي تاثير افزودن روي به رژيم غذايي بيماران ديابتي در ميزان كنترل ليپيدهاي پلاسما بوده است. روش كار: در اين مطالعه كه از نوع كارآزمايي باليني بود، 60 نفر بيمار ديابتي نوع II انتخاب و به طور تصادفي به دو گروه تقسيم شدند. به يك گروه روزانه 50 ميلي گرم و به گروه ديگر روزانه 25 ميلي گرم روي به مدت 2 ماه داده شد. قبل و بعد از مداخله در بيماران ميزان ليپيدها و ليپوپروتيين هاي سرم تعيين مقدار و مقايسه گرديد. نتايج حاصل از آناليز بيوشيميايي با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. مقايسه بين متفيرها با ستفاده از آزمون تي صورت گرفت و p < 0.05 به عنوان معني دار در نظر گرفته شد. يافته ها: ميانگين غلظت روي در سرم بيماراني كه 25 ميلي گرم روي در روز دريافت مي نمودند، تغيير معني داري حاصل ننمود، ولي غلظت روي سرم درگروهي كه 50 ميلي گرم روي مصرف نموده بودند در پايان كار (µg/dL 160 ± 30) از زمان شروع مطالعه (µg/dL 140 ± 30) بالاتر بود ( p = 0/002 ). در گروه 50 ميلي گرم، ميزان LDL از mg/dL 123/9 ± 33/53 به p = 0/001) mg/dL 96/5 ± 32/50 ) و كلسترول تام از mg/dL 226/68 ± 31/40 به mg/dL 199/8 ± 37/8 كاهش چشمگيري را نشان دادند ( p = 0/001). همچنين مقدار HbA1C از 1/86 ± 9/7% به 1/5 ± 8/9%، 0/02 = p رسيد. نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان مي دهد كه بالا رفتن سطح روي در بيماران ديابتي نوع II سبب كاهش غلظت ليپيدهاي پلاسما (كلسترول وLDL) و هموگلوبين گليكوزيله مي شود.

Background & objectives: Diabetes mellitus is a common metabolic disorder resulting from insulin deficiency or resistance. One of the most common problem in diabetic patients is atherosclerotic cardiovascular disease which induced by hyperlipidemia. Primary strategies for prevention of atherosclerotic cardiovascular disease are lowering of the lipids level by food and drugs. Zinc as an essential trace element may affect plasma lipid status. The aim of this study was to evaluate the effect of zinc on the levels of plasma lipids in patients with type II diabetes. Methods: In this clinical trial study, 60 diabetic patients were divided in two groups. The first group received 25 mg/kg/day zinc and second group received 50 mg/kg/day zinc for 8 week. The levels of fasting serum lipids, lipoproteins and zinc were evaluated in each group before and after administration of zinc. SPSS software (V.11.5) and t-test were used for statistical analysis. Results: In the study procedure in each group 8 patients were excluded and 22 patients completed the study. There were not significant changes in the levels of zinc and serum lipids between before and after zinc treatment in the first group (25 mg/kg/day). The serum levels of zinc significantly increased after administration of 50 mg/kg/day zinc in the second group (160 ± 30 ?g/dL vs 140 ± 30, p = 0.002). There also were significant changes in the levels of LDL-Cholesterol, total cholesterol before and after zinc supplementation in the second group (50 mg/kg/day). LDL significantly reduced after supplementation (123.9±33.53 vs 96.5±32.50, p=0.001), cholesterol reduced (226.68±31.40 vs 199.8 ±37.8 p=0.001), HbA1C reduced after zinc supplementation (9.7±1.86 vs8.9±1.5, p=0.02). Conclusion: It seems that Zinc at higher doses (50 mg/kg/day) is effective to decrease the levels of serum lipids and glycosylated hemoglobin in diabetic patients.