تاثير رژيم غذايي و تمرين هوازي بر سطوح آمينوترانسفرازهاي سرم بيماران استياتوهپاتيت غيرالكلي

تاثير رژيم غذايي و تمرين هوازي بر سطوح آمينوترانسفرازهاي سرم بيماران استياتوهپاتيت غيرالكلي

مقدمه و هدف: بيماري استياتوهپاتيت غيرالكلي(NASH) قسمتي از طيف وسيع بيماري مزمن كبد چرب غيرالكلي است. در90? موارد، بيماران مبتلا به NASH با غلظت بالاي آمينوترانسفرازهاي سرم تشخيص داده مي شوند. هدف اين پژوهش، مقايسه تاثير رژيم غذايي و برنامه تمرين هوازي همراه با رژيم غذايي بر سطوح آمينوترانسفرازهاي سرم(ALT و AST) بيماران NASH بوده است. مواد و روش ها: در اين پژوهش، 23 بيمار NASH با دامنه سني 25 تا 50 سال، به طور تصادفي به دو گروه رژيم غذايي(11 نفر) و تمرين هوازي همراه با رژيم غذايي(12 نفر) تقسيم-شدند. رژيم غذايي هر دو گروه 500 كيلوكالري كمتر از انرژي روزانه آنها بود و گروه دوم، علاوه بر داشتن رژيم غذايي به مدت هشت هفته سه جلسه اي با شدت 55 تا 60? ضربان قلب ذخيره در تمرين هاي هوازي (پياده روي، جاگينگ و دويدن) شركت كردند. آمينوترانسفرازهاي سرم پيش و پس از مداخله به روش فتومتريك اندازه گيري و نتايج با استفاده از تي استيودنت همبسته و مستقل در سطح معني داري 05/0 > P آزمايش شدند. نتايج: تغييرات درون گروهي مقادير ALT و AST سرم بيماران گروه رژيم غذايي تفاوت معني-داري نداشت؛ اما همين تغييرات در گروه تمرين هوازي همراه با رژيم غذايي معني دار بود. مقايسه ميان گروهي، تفاوت معني داري را در سطوح آمينوترانسفرازهاي سرم نشان داد. نتيجه گيري: كاهش آمينوترانسفرازهاي سرم به سبب كاهش عوامل پاتوژنز بيماري، كاهش التهاب هپاتوسيت ها و بهبود عملكرد سلول هاي كبدي به وجود مي آيد. به احتمال، برنامه تمرين هوازي توام با رژيم غذايي در مقايسه با رژيم غذايي با كاهش آمينوترانسفرازهاي سرم تاثير بهتري بر پيشگيري، كنترل و درمان بيماري NASH دارد

Background and Objective: Non-alcoholic steatohepatitis (NASH) is part of a broad spectrum of chronic nonalcoholic fatty liver disease. Patients in 90% of cases characterized by elevated levels of serum aminotransferases. The purpose of this study was to compare the effect of diet and aerobic training with diet on serum aminotransferases levels in patients with NASH. Materials and Methods: Twenty-three NASH patients with an age range of 25 to 50 years old were randomly divided into two groups of diet (n=11) and aerobic training with diet (n=12). In this study, diet in both groups included 500 kilocalories of energy and loss was daily calculated. The second group in addition to diet also participated in aerobic training which consisted of walking, jogging and running for a period of 8 weeks, 3 days a week with 55–60% heart rate reserve. Serum aminotransferases levels before and after the intervention was measured by photometric method. Data were analyzed by paired samples and independent-samples t-test at a significance level of p < 0.05. Results: The changes within groups regarding serum ALT and AST levels were not significant in patients of diet group; but changes were significant in aerobic training plus diet group. The comparison of between groups showed that there exists a significant difference between both groups in levels of serum aminotransferases. Conclusion: Reduction of serum aminotransferases levels occurs due to reduced risk factors pathogeneses and reduced hepatocyte inflammation. Probably, the combined program (aerobic exercise with diet) is more effective for prevention, control and treatment of NASH.