اثربخشي بازي‌درمانگري گشتالتي در كاهش هراس اجتماعي

اثربخشي بازي‌درمانگري گشتالتي در كاهش هراس اجتماعي

اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي بازي درمانگري گشتالتي در كاهش هراس اجتماعي دانش‌آموزان پايه چهارم دبستان انجام شد. بدين منظور به روش نمونه‌برداري خوشه‌اي تصادفي از بين فهرست مـدارس دخترانه منطقه دو آموزش و پرورش شهر تهران، دو مدرسه انتخاب و پس از اجراي فرم معلم سياهه نشانه مرضي كودك (CSI-4؛ گادو و اسپيرافكن،1994) 12 دانـش‌آموز (ميانگين= 11) انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه مساوي آزمايشي و گـواه قرار داده شدند. طرح تحقيق از نوع پيش‌آزمون ـ پس‌آزمون با گروه گواه بود. اعضاي گروه آزمايشي 10 جلسه، به مدت يك ساعت و سي دقيقـه، تحـت بازي درمانگري گشتالتي به صورت گروهي قرار گرفتند. بعـد از پايان جلسه‌هاي درمانگري، فرم معلم سياهه نشانه مرضي به عنوان پس‌آزمـون در دو گـروه اجـرا شد. داده‌ها با استـفاده از تحليـل كوواريانس تحليل شدند. نتايج نشان دادند كه بازي درمانگري گشتالتـي سبب كاهش نمره‌هاي عاملهـاي تشخيص و شدت اختلال هراس اجتماعي در مرحله پس‌آزمون مي‌شود.

The purpose of this study was to investigate the effectiveness of Gestalt play therapy in decreasing social phobia of fourth grade students. In order to select participants, two girls schools of the 2nd educational district of Tehran were se- lected by cluster random sampling method. Then, the teachers completed the social phobia items of the Child Symptom Inven- tory (CSI-4; Gadow, & Sparfkin, 1994). Based on teachersʹ reports, 12 students (M=11) were selected and assigned randomly to two equally experimental and control groups. The research design was pretest - posttest control group. The experimental group received 10 sessions of Gestalt play therapy (90 minutes a week) in groups. After 10th session, the teachers completed the social phobia items of the Child Symptom Inventory for both groups. Data were analyzed using covariance analyses. The results indi- cated that Gestalt play therapy was effective on decreasing the scores of the diagnosing and the severity factors of social phobia symptoms in the posttest phase.