مقايسه كمال‌گرايي و عزت نفس و ارتباط آنها با تحول رواني- اجتماعي در دختران نوجوان فعال و غيرفعال مناطق 2، 4 و 5 تهران

مقايسه كمال‌گرايي و عزت نفس و ارتباط آنها با تحول رواني- اجتماعي در دختران نوجوان فعال و غيرفعال مناطق 2، 4 و 5 تهران

هدف از انجام پژوهش حاضر، مقايسه كمال‌گرايي و عزت نفس و ارتباط آنها با تحول رواني – اجتماعي در دختران نوجوان فعال و غير فعال مناطق 2، 4 و 5 تهران بود. بدين‌منظور تعداد 75 دانش آموز دختر نوجوان فعال كه به طور منظم در فعاليت‌هاي بدني شركت داشتند و 80 دانش آموز نوجوان غير فعالي كه در اين فعاليت‌ها هيچ گونه مشاركتي نداشتند، از مدارس مقطع راهنمايي و متوسطه و باشگاه‌هاي ورزشي شهر تهران به صورت نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه تحول رواني- اجتماعي‌هاولي (1988)، پرسشنامه كمال‌گرايي هيل و همكاران (2004) و پرسشنامه عزت نفس كوپر اسميت (1967) بود كه پايايي پرسشنامه‌ها در نمونه‌هاي داخلي به ترتيب 74/0 ، 90/0 و 85/0 گزارش شده است. داده‌ها با استفاده از روش‌هاي آمار توصيفي مانند ميانگين و انحراف معيار و آمار استنباطي مانند t مستقل، همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چند متغيره هم‌زمان تحليل شد. نتايج پژوهش نشان داد كه بين دختران فعال و غير فعال از نظر ويژگي‌هاي شخصيتي (كمال‌گرايي و عزت نفس) و نمره كلي تحول رواني- اجتماعي تفاوت معني‌داري وجود دارد (0.05P < ). علاوه بر اين، بين ويژگي‌هاي شخصيتي كمال‌گرايي و عزت نفس با تحول رواني اجتماعي در دختران فعال، همبستگي مثبت و معني‌داري وجود داشت (05/0P < ). همچنين نتايج تحقيق نشان داد كه ويژگي‌هاي شخصيتي كمال‌گرايي و عزت‌نفس در دختران نوجوان فعال داراي رابطه خطي با متغير معيار (تحول رواني- اجتماعي) است و مي‌تواند واريانس تحول رواني- اجتماعي را به صورت معني‌دار پيش‌بيني كند.

The purpose of this study was the comparison of perfectionism and self-esteem and its relations with psychosocial development in active and non active teenager girls of 2, 4 and 5 districts in Tehran. Therefore, 75 active teenager girls who have regularly participated in the physical activities; and 80 non active teenager girls who had no participation in such activities have been chosen in available sampling way among the high schools and the sport clubs in Tehran city. The research tools included the Hawly Measures of Psychosocial Development (1988), Heel et al. Perfectionism questionnaire (2004) and Cooper Smith self-esteem questionnaire (1967) that the questionnaires reliability reported respectively 0/74, 0/90 and 0/85 in Farsi researches. Data were analyzed by descriptive statistics (average and standard deviation) and inferential statistics (independent t test, Pierson correlation and Enter multi variant regression). The results showed that a significant difference in the personality traits (perfectionism and self-esteem) and the total point of psychosocial development between active and non active teenager girls. In addition, there was the significant and positive correlation between the perfectionism and self-esteem personality traits with the psychosocial development in active teenager girls. Moreover, the results showed that the perfectionism and self-esteem personality traits among the active teenager girls had a linear relation with the criteria variant (psychosocial development) and could predict the psycho-sociological development variance significantly.