مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - مقايسه انواع سبك‌هاي ترجيحي يادگيري ادراكي در دانشجويان پزشكي و دندانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي رفسنجان در سال تحصيلي 1387

چكيده فارسي :

ارسال اين نامه علمي در جهت توجه و ارايه پيشنهاد به اساتيد دانشكده‌هاي پزشكي و دندانپزشكي در خصوص روش‌هاي يادگيري دانشجويان است. در نيمسال اول سال تحصيلي 88- 1387 تعداد 220 نفر از دانشجويان پزشكي و دندانپزشكي پرسشنامه سبك‌هاي ترجيحي يادگيري ريدRied (1)،شامل 35 سوال را تكميل كردند. متوسط سن نمونه‌‌ها 3/4±90/22 سال بود و 1/44 درصد ايشان معدل ترم قبل خود را بين 17-15 بيان داشته‌اند. يافته‌ها حاكي از آن بود كه در بين سبك‌هاي يادگيري اصلي (ماژور) به ترتيب بيشترين و كمترين ميانگين و انحراف معيار مربوط به سبك‌هاي يادگيري حركتي (6/5±34/38) و فردي (07/±9/31) مي‌باشد. جدول 1: نتايج روش‌هاي يادگيري ترجيحي شامل ميانگين و انحراف معيار جمع دندانپزشكي پزشكي سبك ترجيحي يادگيري 6/5±34/38 4/5±1/36 8/5±6/38 حركتي 7/5±06/36 8/5±75/35 6/5±24/36 ديداري 2/5±02/36 8/5±86/36 3/7±53/35 لمسي 2/5±43/35 5/5±39/34 04/ ±04/36 شنيداري 8/7±77/33 1/8±09/34 7/7±58/33 گروهي 07/8±9/31 1/7±97/31 5/ 8±87/31 فردي به طور كلي نتايج اين بررسي بيانگر اين است كه سبك‌هاي ترجيحي اصلي (ماژور) دانشجويان پزشكي و دندانپزشكي به ترتيب شامل: سبكهاي حركتي، ديداري، لمسي، شنيداري، گروهي، و سبك فردي بود. سبك‌هاي ترجيحي يادگيري دانشجويان بر حسب رشته تحصيلي حاكي از اين است كه سبك ترجيحي يادگيري حركتي و ديداري در دانشجويان پزشكي و دندانپزشكي، سبك اصلي است و در اولويت قرار دارند. ولي ميانگين آن در دانشجويان دندانپزشكي كمتر از دانشجويان پزشكي است كه اين تفاوت از لحاظ آماري معنادار بود (در آزمون آماري كاي دو مقادير p براي سبك ترجيحي يادگيري حركتي 039/0 p=و براي سبك ترجيحي يادگيري ديداري 048/0 p=بود). فراواني سبك لمسي كه در اولويت سوم و سبك گروهي كه در اولويت پنجم سبك‌هاي يادگيري قرار دارد، در دانشجويان پزشكي كمتر از دندانپزشكي است ولي اين تفاوت‌ها معنادار نمي‌باشد. همچنين نتايج حاكي از آن است كه سبك مينور (فرعي) دانشجويان به ترتيب ميانگين آن، سبك شنيداري، گروهي و لمسي است. در مقايسه با رشته تحصيلي، روش شنيداري داراي بيشترين نمره به عنوان سبك فرعي در دو گروه است و پس از آن سبك گروهي قرار دارد. با توجه به نتايج به دست آمده از مطالعه، ترجيح سبك حركتي و ديداري به عنوان روش اصلي در يادگيري دانشجويان پزشكي و دندانپزشكي و سبك‌هاي فرعي شامل شنيداري و گروهي است. بر اين اساس براي توسعه يادگيري و افزايش كيفيت آن لازم است مدرسين آموزش دروس اين دانشجويان را با توجه به سبك‌هاي يادگيري آنان طرح‌ريزي و اجرا نماييد. با توجه به اولويت اكثر دانشجويان پزشكي و دندانپزشكي در بكارگيري سبك حركتي و ديداري در امر يادگيريشان، شايسته است جهت افزايش توانايي يادگيري فراگيران، آموزش آنها منطبق با سبك يادگيري آنان صورت گيرد. توجه به آموزش عملي و استفاده از روش‌هاي فعال تدريس و بهره‌گيري مناسب از فضاهاي آزمايشگاهي، فضاهاي آينده شغلي و مراكز مهارت‌هاي باليني صورت پذيرد.