روند بين المللي سازي برنامه هاي درسي با رويكرد آموزش از دور در آموزش عالي ايران

روند بين المللي سازي برنامه هاي درسي با رويكرد آموزش از دور در آموزش عالي ايران

اين مطالعه، با رويكردي توصيفي- پيمايشي، با هدف بررسي روند و ابعاد فرايند بين المللي سازي برنامه هاي درسي با رويكرد آموزش از دور، در آموزش عالي ايران، ضمن بررسي دلايل ضرورت اين امر، به شناسايي عوامل، شرايط، منابع، امكانات، تنگناها، فرصت ها و راهبردهاي مناسب براي آن پرداخته است. در اين راستا با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي – طبقه اي و استفاده از فرمول ككران، 543 نفر از اساتيد و دانشجويان ايراني و خارجي در 5 دانشگاه شهر تهران به تكميل پرسشنامه اي در طيف ليكرت مركب از 8 پرسش و 96 گويه پرداخته اند. پس از تحليل داده ها با استفاده از آزمون هاي آماري t تك گروهي، رتبه بندي فريدمن و تحليل واريانس، بر اساس نتايج، براي همگامي با روند جهاني شدن و شناساندن فرهنگ و تمدن ايراني به جهانيان، بين المللي سازي برنامه هاي درسي در آموزش عالي امري ضروري است و رويكرد آموزش از دور، به واسطه ي انعطاف پذيري بالا و گذر از مرزهاي جغرافيايي، سياسي، اقتصادي و فرهنگي، مي تواند راهبردي اثر گذار در اين فرايند بشمار رود. از مهم ترين عوامل اثر گذار بر موفقيت فرايند بين المللي سازي برنامه هاي درسي با رويكرد آموزش از دور در آموزش عالي ايران، مي توان به گسترش همكاري هاي بين المللي دانشگاهها، گسترش استفاده از زبان بين المللي در تدريس، تجديد نظر در قوانين جاري و شفاف سازي آن ها، توسعه ي منابع مالي، انساني و زير ساخت هاي تكنولوژيك لازم، بهره برداري از فرصت تشابهات فرهنگي و تعداد زياد متقاضيان ادامه تحصيل در سطح منطقه، انتخاب موضوع-هاي درسي مناسب و لحاظ كردن رويكرد تبديل شونده در عناصر برنامه درسي يا تغيير در پارادايم هاي فكري ياددهندگان و يادگيرندگان به واسطه تغيير اساسي در آنچه تدريس مي شود و چگونگي تدريس آن اشاره كرد.

The aim of the current study is to investigate the dimensions of the process of curriculum internalization within a distant learning perspective in Iran’s higher education. In addition to analyzing the reasons for its necessity, it is attempted to assess the causes, conditions, resources, facilities, limitations, opportunities, and its appropriate approaches. Adopting a descriptive-survey design, we sampled, through a clustering approach, 543 Iranian and foreign university students and teachers in five Tehran-based universities. Participants responded to a Likert-scale questionnaire comprising of eight questions and 96 sub-questions. t-test, Friedman ranking, and the analysis of variance were the statistical procedures that were made use of in data analysis. Results reveal that to keep pace with globalization and to make Iranian culture and civilization known to the world, the internationalization of higher education curricula is a must. To this end, utmost efforts should be made to realize the full potential of distant education due to its flexibility and it capability to cross national boundaries.