روش تربيتي تمثيل در قرآن و روان شناسي با تاكيد بر تفاسير معاصر شيعه (الميزان في تفسير القرآن، نمونه، راهنما)

روش تربيتي تمثيل در قرآن و روان شناسي با تاكيد بر تفاسير معاصر شيعه (الميزان في تفسير القرآن، نمونه، راهنما)

در هر زباني به ويژه زبان قرآن كريم، كم و بيش از امثال كه شامل مسايل عقلي، عقيدتي، معنوي كه جزي محسوسات نيست، در جهت اداي مقصود استفاده شده است؛ زيرا گذشت زمان، مَثل را شفاف و روشن مي سازد و جاي ترديد در آن باقي نمي گذارد؛ به طوري كه يك مثال به جا و متناسب، تاثيري بسيار عميق بر افكار مخاطبين مي گذارد و تا حد اعلا آن را گسترش مي دهد، به اندازه اي كه سبب تغيير رفتار و عواطف آنها مي شود. مثال، سبب كاوش متربّي به معناي بيشتري از تمام مباحث، به ويژه بحث هاي كلامي، اخلاقي و تربيتي مي شود. همچنين مي توان به عنوان درمان براي بيماران روحي و رواني، از آن بهره جست. بنابراين در تربيت نفوس، به ويژه تربيت ديني اسلامي افراد، نقش بسزايي دارد. از ويژگي هاي اين نوشتار اين است كه علاوه بر تبيين تفاسير معاصر شيعه به بررسي ديدگاه روان شناسان در جهت شناخت بيش تر اين روش پرداخته شده است تا به كارگيري آن در تربيت صحيح افراد، موثر واقع شود. روش تحقيق بر اساس روش توصيفي، اسنادي است.

Parables, which include intellectual, ideological, and spiritual issues, are more or less utilized in different sources, especially in the Holy Quran, to convey the intended messages because passing of time makes a parable transparent in meaning and leaves no doubt about it – so much so that proper utilization of a parable leaves a deep impact on the audience and leads to changes in their behavior and emotions. Parables cause learners to obtain a deeper sense out of what they lean, especially in philosophical, ethical, and educational discussions. They can also be utilized in the treatment process of mental and emotional diseases. Therefore, they can play a significant role in training individuals, in general, and in offering them Islamic religious training, in particular. Besides exploring the contemporary Shiite interpretations, the present article examines utilization of parables as a training method from a psychological point of view so that it can be better understood and efficiently employed in training individuals. The research method used here is descriptive and documentary.