مقايسه تعادل بين بسكتباليست هاي زن با و بدون سابقه اسپرين جانبي مچ پا

مقايسه تعادل بين بسكتباليست هاي زن با و بدون سابقه اسپرين جانبي مچ پا

هدف از تحقيق حاضر، مقايسه تعادل بين دو گروه با و بدون سابقه پيچ خوردگي جانبي مچ پا به تفكيك پاي اتكا و غيراتكا بود. آزمودني هاي اين تحقيق 103 بسكتباليست دختر شركت كننده در مسابقات دسته يك دانشگاهي سال 1387 بودند كه براساس وجود پيچ خوردگي جانبي قبلي مچ پا به گره با آسيب قبلي و گروه بدون آسيب قبلي تقسيم شدند. براي اندازه گيري تعادل از آزمون لك لك در دو حالت چشم بسته و چشم باز بر روي پاي اتكا و غيراتكا به صورت مجزا، استفاده شد. براي ثبت اطلاعات ورزشكاران از جمله سابقه آسيب آنها، از فرم ثبت اطلاعات و به منظور مقايسه نمره هاي تعادل در بين دو گروه از آزمون t مستقل در سطح 05/0P < استفاده شد. يافته هاي تحقيق در مورد پاي غيراتكا نشان داد كه نمره آزمون تعادل در هر دو حالت چشم باز و چشم بسته در ورزشكاراني كه سابقه پيچ خوردگي مچ پا غيراتكا داشتند، به طور معناداري كمتر از گروه بدون آسيب بود. اما در مورد پاي اتكا نمره آزمون تعادل نه در حالت چشم باز و نه در حالت چشم بسته بين دو گروه تفاوت معناداري نداشت (05/0P < ). پاي غيراتكا در صورت آسيب ديدگي قبلي نسبت به پاي اتكا تعادل ضعيف تري را نشان داد. ورزشكاران آسيب ديده از ناحيه مچ پاي غيراتكا احتمالاً در صورت توانبخشي ناكافي دچار ضعف تعادل خواهند شد و از آنجا كه ضعف تعادل از عوامل ايجادكننده پيچ خوردگي مچ پا است، بنابراين ورزشكاران آسيب ديده از ناحيه مچ پاي غيراتكا احتمالاً بيشتر در معرض آسيب مجدد هستند.

This study aimed to compare balance between two groups of female basketball players: with and without the history of lateral ankle sprain with support and nonsupport legs separately. Subjects were 103 female basketball players participating in University Primer League (1387) and were divided into two groups: with and without previous injuries based on previous lateral ankle sprain. To measure their balance, the stork balance stand test was used in two positions: open and closed eyes on support and non-support legs separately. To collect athletesʹ data, recording sheets were used and to compare their balance scores, an independent statistical t test was used (P < 0.05). The findings of this study showed that in nonsupport legs, balance test scores in athletes with previous ankle sprain were significantly lower than the group without previous injury in both open and closed eyes position. However, in support legs, balance test scores showed no significant difference between the two groups neither in open eyes nor in closed eyes position (P < 0.05). Non-support legs showed weaker balance than support legs in case of previous injury. The athletes with an injury in non-support ankle region will probably face weak balance if they do not receive sufficient rehabilitation. Moreover, as balance weakness is one of sprain risk factors in ankle, the injured athletes with an injury in their non-support ankle region will probably be more exposed to injuries again.