آيا اساتيدي كه از ديد دانشجويان نمونه هستند، هوش هيجاني بالاتري دارند؟

آيا اساتيدي كه از ديد دانشجويان نمونه هستند، هوش هيجاني بالاتري دارند؟

زمينه و هدف: براي رسيدن به تدريس موثر در همه رشته ها، ازجمله پزشكي، اساتيدي اثر بخش و نمونه نياز است و يكي از ملاك هاي سنجش اثر بخشي و نمونه بودن اساتيد، نظرخواهي ازدانشجويان آنهاست. همچنين در دهه هاي اخير ادعا مي شود كه داشتن هوش هيجاني بالا، از خصوصيات استاد نمونه مي باشد. لذا اين مطالعه به بررسي هوش هيجاني و مولفه هاي آن در بين اساتيد علوم پايه پزشكي كه از نظر دانشجويان ترم آخر اين مقطع استاد نمونه بوده اند و مقايسه آن با ساير اساتيد علوم پايه پزشكي مي پردازد. روش كار: دراين مطالعه توصيفي، ابتدا از دانشجويان ترم آخر علوم پايه پزشكي كه 65 نفر بودند خواسته شد تا نام 5 نفراز بهترين استاد علوم پايه خود را ذكر كنند. از بين اسامي جمع آوري شده، نهايتاً 8 استاد كه بالاترين آرا را داشتند مشخص گرديد. سپس پرسشنامه استاندارد و بومي شده هوش هيجاني بار-ان به تمامي 53 نفر استادان علوم پايه داده شد و هوش هيجاني آنان در 15 حيطه مختلف مورد سنجش قرار گرفت. داده ها با استفاده از آمار توصيفي و استنباطي توسط نرم افزار آماري SPSS مورد بررسي قرار گرفت. يافته ها: ميانگين نمره كل هوش هيجاني اساتيدي كه دانشجويان آنها را نمونه مي دانستند 13/352 بود كه نسبت به ساير اساتيد 88/337 بالاتر بود اما اين تفاوت معني دار نبود. نمره اساتيد نمونه درحيطه هاي شادماني، خوش بيني، عزت نفس و انعطاف پذيري به طور معناداري بالاتر از ساير اساتيد بود (05/0p < ). نتيجه گيري: به نظر مي رسد ويژگي هايي چون شادماني، خوش بيني، عزت نفس و انعطاف پذيري باعث مي شود كه اساتيد تدريس بهتري ارايه داده و فرايند ياددهي – يادگيري آنها از ديد دانشجويان رضايت بخش تر باشد. بنابراين توصيه مي شود در برنامه هاي آموزش استاد توجه بيشتري به پرورش اين ويژگي ها در اساتيد شود. كليد واژه: هوش هيجاني، استاد نمونه، دانشجوي پزشكي