بررسي مقايسه اي تاثير آموزش چهره به چهره و ويديويي بر نگرش مرتبط با تبعيت از رژيم غذايي و مايعات در بيماران تحت درمان با همودياليز

بررسي مقايسه اي تاثير آموزش چهره به چهره و ويديويي بر نگرش مرتبط با تبعيت از رژيم غذايي و مايعات در بيماران تحت درمان با همودياليز

زمينه و هدف: تبعيت از رژيم غذايي و مايعات يكي از اركان اساسي درمان بيماران همودياليزي مي باشد. تلاش در جهت يافتن روش هاي آموزشي موثر، ضروري مي باشد. لذا اين مطالعه با هدف مقايسه ي تاثير دو روش آموزش چهره به چهره و ويديويي بر نگرش مرتبط با تبعيت از رژيم غذايي و مايعات بيماران همودياليزي انجام شد. روش تحقيق: در اين مطالعه ي نيمه تجربي، 75 بيمار همودياليزي به طور تصادفي در دو گروه قرار گرفتند. پس از تعيين نيازهاي آموزشي بيماران، يك برنامه ي آموزشي بر اساس الگوي خود مراقبتي اورم طراحي شد. در گروه آموزش چهره به چهره دو جلسه ي آموزشي، به فاصله يك هفته در حين دياليز اجرا شد و در گروه آموزش ويديويي فيلم تهيه شده، به فاصله ي يك هفته در حين دياليز نمايش داده شد. پرسشنامه ي نگرش مرتبط با تبعيت از رژيم غذايي و مايعات در سه مرحله اندازه گيري شد. از تمامي اندازه گيري ها در سه مرحله ميانگين گرفته شد و با نرم افزار آماري SPSS ويرايش 5/11 و با آزمون هاي آماري من ويتني، استودنت، كاي دو، دقيق فيشر و كروسكال واليس تجزيه و تحليل شد. يافته ها: ميانگين نمره ي نگرش مرتبط با تبعيت از رژيم غذايي و مايعات در پايان هفته ي دوم و چهارم در دو گروه تفاوت آماري معني داري نداشت (05/0 < p). اما در هر يك از گروه هاي آموزش چهره به چهره و ويديويي، قبل با پايان هفته ي دوم و همچنين قبل با پايان هفته ي چهارم بعد از مداخله تفاوت آماري معني داري داشت (05/0 > p). نتيجه گيري: آموزش با هر دو شيوه ي چهره به چهره و ويديويي به يك اندازه در افزايش نگرش مرتبط با تبعيت از رژيم غذايي و مايعات بيماران همودياليزي موثر بوده است. لذا علي رغم باور اثر بخش تر بودن آموزش هاي حضوري، يافته هاي اين پژوهش اثر بخشي روش ويديويي را نشان داد و مشخص نمود كه اين روش علي رغم فقدان عنصر آموزش دهنده ي زنده و فعال، تاثيري يكسان با روش چهره به چهره دارد.

Background and Aim: Chronic renal failure is one of the biggest public health problems. The most common alternative treatment method for patients is hemodialysis. Adherence to diet and fluids combined with dialysis is the cornerstone of renal failure treatment. By informing hemodialysis patients, we can help them have a proper diet and reduce mortality and complications of toxins. Face to face education is one of the most common methods of training in health care systems. The advantages of video training are easy and cost-effective but it is something virtual. So, the aim of this study was to assess the comparison of face to face and video-based education on attitudes related to diet and fluids adherence in hemodialysis patients. Materials and Methods: This study is a semi-experimental one which included 75 hemodialysis patients admitted to the hemodialysis wards in 17 Shahrivar and Qaem hospitals in Mashhad. They were divided randomly into face to face and video-training groups. In the face to face educational group, 2 educational sessions were accomplished during dialysis with a one-week time interval. In the video-based educational group, a produced film, separated to two episodes, was presented during dialysis within a one-week time gap. An Attitude questionnaire was completed as a pre-test at the end of the second and fourth weeks. SPSS software version 11.5 was used for data analysis. The data were analyzed using Mann-Whitney test, t-test for two independent groups, Chi-square, Fischer exact test, and Kruskal Wallis test. Results: Attitude about fluid and diet adherence at the end of second and fourth weeks was not significantly different between the two groups (p > 0.05). Patientsʹ attitude had a significant statistical difference in the two groups prior to and at the end of the second and fourth week of intervention (p < 0.05). Conclusion: Despite the belief that face to face method is more effective; our findings showed that video training could be as effective. It is recommended that more investment be paid to video training.