فراواني و حساسيت آنتي بيوتيكي شيگلاهاي جدا شده از مبتلايان به اسهال خوني ارجاعي به آزمايشگاه معاونت بهداشتي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان، سال 1385

The prevalence and antibiotic susceptibility of Shigella in patients referred to health center laboratory of Isfahan Medical University, 2006

چكيده: زمينه و هدف: اسهال خوني يكي از بيماري هاي حاد دستگاه گوارش است كه عوامل متنوعي باعث ايجاد آن مي شود ، تنوع عوامل و بروز مقاومت دارويي، درمان تجربي را با مشكل مواجه مي سازد . اين مطالعه به منظور تعيين فراواني شيگلا در موارد اسهال خوني دراستان اصفهان و نيز بررسي حساسيت دارويي شيگلا هاي جدا شده صورت گرفت . روش بررسي: در اين بررسي 200مورد نمونه مدفوع ارسالي از شبكه هاي استان اصفهان به معاونت بهداشتي استان در پاييز سال 85 مورد بررسي باكتري شناسي قرار گرفت. يافته ها: در34مورد( 17 درصد) شيگلا و 1مورد(0.5 درصد) سالمونلا جدا گرديد. از 34 مورد شيگلا، 27 مورد( 79 درصد) گونه ديسانتري و 5 مورد (15 درصد) گونه فلكسنري و 2 مورد(5 درصد) شيگلا سونيي بودند. موردي از آنتامبا هيستوليتيكا واشرشيا كلي H7:O157 مشاهده نگرديد. سيپروفلوكساسين، موثرترين آنتي بيوتيك موردآزمايش بود و هيچ موردي از مقاومت مطلق نسبت به آن ديده نشد. نتيجه گيري: شايع ترين باكتري مولد اسهال خوني در اين مطالعه، شيگلاوعمدتاً از گونه ديسانتري بوده است. با توجه به اين كه مقاومت قابل ملاحظه اي نسبت به آنتي بيوتيك هاي آمپي سيلين، آموكسي كلاو و كوتريمو كساسول مشا هده شد، توصيه مي شود از تجويز تجربي (امپريكال) آنها خودداري شود. واژه هاي كليدي : اسهال خوني- شيگلا- سالمونلا- حساسيت ميكروبي