بررسي تاثير ميزان دينداري در كاهش ارتكاب رفتار مجرمانه جوانان (بزهكار و غير بزهكار) شهر بابل

The Effect of Religiosity in Reduction of Delinquency among the Youth

اين تحقيق، در نظر دارد به اين سوال اساسي پاسخ دهد كه به چه ميزان دينداري در كاهش ارتكاب رفتارمجرمانه جوانان موثر است. باتوجه سوال تحقيق دربخش مباني نظري از نظريات متفكران جامعه شناسي متناسب با دينداري ازجمله نظريات دوركيم، وبر، گلاك و استارك و همچنين نظريات متناسب بزهكاري ازجمله نظريات مرتون، هيرشي، نظريه يادگيري شامل نظريه همنشيني ساترلند، نظريه جوانان ماتزا و ... بهره گرفته شده است. افراد نمونه در اين پژوهش بر اساس دو گروه افراد عادي و جوانان مجرم در زندان مورد بررسي واقع شدند و هريك از افراد دو گروه در هر مرحله تحقيق باهم مقايسه شده اند. از مهمترين فرضيات اين تحقيق شامل تاثير رابطه چهار بُعد دينداري: بعد اعتقادي، بُعد پيامدي، بُعد مناسكي، بُعد تجربي در كاهش گرايش افراد به ارتكاب رفتار مجرمانه مي باشد كه باتوجه به سوالات تحقيق طراحي شده است. روش مورد استفاده در اين تحقيق، روش پيمايشي مي باشد. از مشاهدات تجربي به دست آمده در گروه جوانان غير مجرم متغير مناسكي در چارچوب كاهش رفتار مجرمانه بيشترين همبستگي را با متغير وابسته دارد و بيشترين ميزان واريانس را تبيين مي‌كند، تنها اين بُعد مي باشد كه بر متغير وابسته يعني كاهش ارتكاب رفتار مجرمانه تاثير مستقيم داشته است و بقيه متغيرهاي تحقيق يعني ابعاد اعتقادي و پيامدي و تجربي تاثير غيرمستقيمي بر ميزان ارتكاب رفتار مجرمانه داشته اند. در بين افراد مجرم نيز مشاهدات تجربي نشان ‌دهنده آن است كه دو متغير مستقل پيامد ديني و مناسك ديني اثر مستقيم بر متغير وابسته تحقيق يعني رفتار مجرمانه دارند و بقيه متغيرها يعني بُعد اعتقادي و تجربي دينداري تاثير غيرمستقيمي بر رفتار مجرمانه دارند.