از رمز و راز نگينهاي قرآني در چينش و گزينش و سنجش

The Secrets of Selection, Arrangement, and Adaptation in Koranic Structures

سخن كه از جلوه‌هاي فصل مميّز انسان از ساير جانداران است وخوانيد «بيان»- بزرگترين فضيلتي كه خداوند آن را به بشر ارزاني بخشيده- در دايره فصاحت و بلاغت از چنان شعاعي برخوردار مي‌باشد كه از صفر تا بي نهايت امتداد مي‌‌يابد. ترديدي نيست كه اين صعود و نزول مولود نحوه چينش و گزينش و سازش و پوشش واحدها و اجزاي بافت هنري كلام به حساب آيد.زيرا مهره‌ها در نظم سخن حالتهاي نامحدود را تجربه مي‌كنند و چهره‌هاي متفاوت را در القاي بار امانت به خود مي‌گيرند. مقاله حاضر بر آن است تا گوشه‌هايي تامّل برانگيز و مشخّص در ارتباط با چگونگي چينش و گزينش و سنجش گوشه‌نشين‌ترين اعضاي جمله يعني «حروف معاني»آن هم «حروف جرّ»- كه آن را نگين مي‌خوانيم-در محدوده كوچكش چون: «عَلي» «في» و «لِ» از قرآن مجيد مورد بحث قرار دهد. آنها را در ارتباط با ساختارهاي مربوطه نبض‌شناسي كند، جلوه‌گري، الهام بخشي، پويايي و تاثيرگذاريشان را به وقت «ذكر» و «حذف» بنماياند.

Speech is what distinguishes humans from other living things. It is the general privilege that God has granted human beings. It is so vast and extensive that there can be no end to it. Undoubtedly this rise and fall of expression can be considered to be the result of the way units and components of the artistic context of speech are selected, arranged, adapted and covered, since in organizing speech, pieces can take indefinite and various positions to convey this message. The present article tries to study some specific thought-provoking features of the less noticed sentence elements, prepositions such asعلي في لِ in the Koran, in respect with their selection and arrangement. They are going to be analyzed in relation to their relevant structures in order to show their inspiring, dynamic, effective and impressive nature.