سيماي نماز در مثنوي معنوي با استناد به آيات و روايات

The Image of Prayer in Mathnavi Ma’navi based on Traditions and Verses

گرايش‌هاي ديني در مثنوي چندان گسترده نيست كه بتوان مولوي را به مثابه دانشمندي ديني فرض كرد كه در مثنوي خود به شرح و تفسير آيات و روايات پراخته است، امّا گسترده معلومات مولوي شامل مسايل فقهي هم مي‌شود. يكي از مباحثي كه مورد توجّه ايشان واقع شده؛ بحث نماز است. ضرورت عبادت و نماز و مقدّمات و شرايط قبولي و كمال و اركان و واجبات و برخي اسرار نماز و نماز جماعت و نماز جمعه و برخي احكام ديگر فقهي نماز، كه مبتني بر شريعت مي‌باشد، در اين مقاله از ديدگاه مولانا مورد بررسي، و استنادات قرآني و روايي آن‌ها مورد اشاره واقع شده است.

Religious tendencies in Mathnavi are not so vast as to consider Mowlavi a religious scholar who has interpreted and explicated traditions and verses in his Mathnavi, but the expanse of Mowlaviʹs knowledge covers religious jurisprudential affairs as well. One of the subjects he has noticed is the necessity of worshipping and praying, the preparations and conditions of acceptance and perfection, religious precepts and pillars, some secrets of praying, Friday prayers and collective prayers, and some other jurisprudential commandments related to prayer. The above mentioned factors are studied in this paper, based on Mowlana’s ideas, and traditional and Koranic documents are taken into account.