سبك‌هاي رهبري توانمندساز مديريت دانش

Styles of Enabling Knowledge Management Leadership

در اين مقاله به بررسي نقش رهبري در افزايش اثربخشي اقدامات مديريت دانش پرداخته مي شود و رابطه‌ي بين پنج سبك رهبري اصلي (خودمديريتي، تحول آفرين، تعامل گرا، ملاحظه-مدار و ساختارگرا) با دو مرحله‌ي اصلي از فرايند مديريت دانش؛ يعني، خلق دانش و تسهيم دانش بررسي مي‌شود. روش تحقيق، توصيفي و از نوع هم‌بستگي است. قلمرو آماري آن نيز شامل950 نفر مديران و كارشناسان شركت پخش فراورده هاي نفتي ايران است كه با نمونه‌گيري تصادفي انجام‌شده، 270 نفر از آن‌ها به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. نتايج حاصل از تحليل داده ها با كمك مدل معادلات ساختاري نشان مي دهند كه سبك هاي رهبري همراه با رفتار مشاركتي، اعتماد دوجانبه و احترام به ايده ها و احساسات زيردستان با خلق و تسهيم دانش رابطه‌ي مستقيم قابل توجهي دارند، در حالي‌كه اين رابطه در مورد سبك هاي رهبري وظيفه مدار و آمرانه معكوس است.

The primary purpose of the research is exploring the relationship between five fundamental leadership styles: self-management leadership, transformational leadership, transactional leadership, consideration and initiating structure- with two main phases of knowledge management procedure. The relationship between these leadership styles and two principle phases of the knowledge management process (i.e. knowledge creation and knowledge sharing) have been studied. The research method is descriptive, looking for correlation. The population of the research consists of 950 subjects including managers and senior experts of the NIOPDC. A sample of 270.subjects was selected. According to the research findings, there were significant relationships between these leadership styles and knowledge creation and knowledge sharing. Results also indicated that leadership styles accompanied with human interactions and participative processes are positively related to knowledge creation and knowledge sharing. These findings support the necessity of adopting more humanistic leadership styles for implementing knowledge management more effectively.