ارايه‌ي طبقه بندي مفهومي براي هوشمندي كسب و كار

تاكنون ميلياردها دلار براي نرم‌افزارهاي مديريت ارتباط با مشتري، برنامه‌ريزي منابع بنگاه، مديريت زنجيره‌ي تامين و مديريت پروژه‌ي سازمان هزينه شده است. هرچند كه اين نرم‌افزارها مي‌توانند كارايي و اثربخشي سازمان را بهبود بخشند، حجم عظيمي از داده‌ها را نيز ايجاد كرده‌اند. از طرف ديگر، موضوعاتي همچون دست‌يابي به داده‌ها و استفاده از اينترنت و اينترانت‌ها، به پايه‌هاي مديريت جديد براي پشتيباني تصميم تبديل شده است. ايجاد نظام‌هاي اطلاعاتي براي مديران مي‌تواند مستقيماً به آن‌ها در انجام دادن بهتر مهم‌ترين كارشان، يعني تصميم‌گيري، كمك كند. استفاده از ابزارهاي متفاوت براي پشتيبانيِ تصميم به طبيعت مسيله بستگي دارد. هوشمندي كسب‌وكار نيز حوزه‌ي نسبتاً جديدي است كه ابتدا فروشندگان كسب‌وكار و فناوري اطلاعات آن‌را هدايت كرده‌اند؛ به طوري كه بيش‌تر ادبيات هوشمندي كسب‌وكار از درون صنعت استخراج شده است و تحقيقات دانشگاهي نه چندان زيادي در اين حوزه انجام يافته است. در اين مقاله به تجزيه و تحليل ادبيات هوشمندي كسب‌وكار به مثابه نظام پشتيباني تصميم داده‌محور مي‌پردازيم و به منظور مشخص‌ شدن چارچوب آن، يك طبقه‌بندي مفهومي براي ابزارها، فناوري‌ها و اصطلاحات مرتبط، مبتني بر تعاريف و مقالات موجود ارايه مي‌شود.