تاثير عمليات سطحي مكانيكي و شيميايي ايمپلنت هاي تيتانيومي بر چسبندگي و بقاي سلول هاي فيبروبلاست

Effect of Chemical and Mechanical Titanium Surface Treatment on Fibroblast Attachment and Viability

سابقه و هدف: نحوه تقابل سلولها با تيتانيوم نقش اساسي در موفقيت باليني ايمپلنتهاي استخواني و دنداني دارد. آماده سازي سطحي به روش مكانيكي يا شيميايي به چسبندگي سلولها به ايمپلنت كمك ميكند.هدف از اين مطالعه بررسي اثر دو نوع اماده سازي سطحي (سندبلاست و اسيد-اچ)بر چسبندگي سلولي و بقاي فيبروبلاستها بود. مواد و روش ها: اين مطالعه تجربي جهت بررسي رفتار فيبروبلاستها(929- L ) در تقابل با سه گروه ايمپلنت تيتانيومي شامل: سندبلاست شده، اسيداچ شده و تيتانيوم خالص تجاري در سه گروه ده تايي در محيط ازمايشگاهي انجام شد. ميكروسكوپ الكتروني جهت ارزيابي ميكروتوپوگرافي وميزان چسبندگي و مورفولوژي سلولها مورد استفاده قرار گرفت.بقاي سلولي با روشMTT ارزيابي شد.تعداد سلولهاي زنده شمارش شده و با استفاده از اناليز واريانس يكطرفه و ازمون Tukeyمورد مقايسه قرار گرفتند. يافته ها: بررسي ميكروسكوپ الكتروني تفاوت قابل توجهي در ميكرو توپوگرافي سطحي در سه گروه نشان داد. تراكم سلولي فيبروبلاست ها و چسبندگي انها در نمونه سندبلاست شده بيشتر از ساير گروه ها بود.نتايج ازمون MTT نشان دادسلولهاي زنده ثبت شده در گروه سندبلاست 58/0± 28/1 بوده و بطور معناداري بيشتر از گروه اسيد اچ 23/0± 95/0و تيتانيوم خالص 17/0± 16/1 بود.(05/0 > P) نتيجه گيري: اماده سازي سطحي ايمپلنت بر چسبندگي و بقاي سلولهاي فيبروبلاست تاثير دارد وسطوح سندبلاست شده بهترين سطح را از نظر چسبندگي و بقاي سلولي نسبت به سطوح اسيد-اچ شده و يا تيتانيوم خالص فراهم ميكند.

Background and Aim: Cell-titanium interactions are crucial to the clinical success of bone and dental implants. Mechanical or chemical surface treatment can help the cell attachment to implant surface. The purpose of this study was to investigate the effect of two distinct surface treatments (sandblasted and acid-etched) on fibroblasts cell attachment and viability. Materials and Methods: In this experimental study the fibroblasts behavior was analyzed on three different titanium surfaces: sand blasted (SB), Acid-Etched (AE) and pure commercial titanium (PCT), in three groups, (N=10). Scanning electron microscopy (SEM) showed distinct micro topographies. Cell morphology and initial attachment were evaluated by SEM. Cell viability was measured by means of a 3-(4, 5-dimethylthiazol-2-yl)-2, 5-diphenyltetrazolium bromide (MTT) assay. The number of viable cell counts were compared using one way ANOVA and post hoc Tukey Test. Results: SEM observation revealed drastic differences in surface micro topography, with a higher cell density on (SB) than (AE) and (PCT). Cell attachments were much better in the sand-blasted group than others. Cell viability recorded by the sand-blasted group (1.28±0.58) was significantly better than acid-etched (0.95±0.23) and pure commercial titanium (1.16±0.17). (P < .05) Conclusion: Implant surface treatments influence the attachment and viability of fibroblasts (L-929), and sand-blasted treatment seems to be the most favorable surface to compare with acid-etched and pure commercial titanium surface.