پيش بيني سرسختي خانواده توسط فراغت و انجام فرايض ديني در منزل با واسطه گري كيفيت ارتباط در خانواده

Predicting Family Hardiness by Family Leisure and Home Religious Rituals with the Mediating Role of Family Communication Quality

مقدمه: با گسترش نگراني ها از آمار طلاق و گسست پيوندهاي خانوادگي، مشاوران و متخصصان خانواده نياز بيشتري به فهم عوامل موثر بر مفاهيمي همچون سرسختي خانواده احساس مي كنند. پژوهش حاضر با هدف تعيين نقش پيش بيني كنندگي فراغت خانواده و انجام فرايض ديني در منزل در سرسختي خانواده و همچنين نقش واسطه اي كيفيت ارتباط خانواده در روابط بين متغيرهاي پيش بين و ملاك انجام گرفته است. روش: مطالعه حاضر از نوع همبستگي است. به همين منظور 125 نفر از ساكنين شهرستان كرمانشاه به روش نمونه گيري جامعه ي در دسترس براي تكميل پرسشنامه هاي فراغت خانواده ((FLAP و فعاليت هاي ديني در منزل(FAITHS) و كيفيت ارتباط (FCS) و سرسختي خانواده (FHI) انتخاب شدند. پس از گردآوري داده ها از همبستگي پيرسون و همچنين رگرسيون متوالي همزمان (روش بارون و كني) براي آزمون فرضيه ها ي تحقيق استفاده گرديد. يافته ها: تحليل داده ها نشان داد كه متغيرهاي پيش بين توانستند به طور معناداري سرسختي خانواده را تبيين كرده و كيفيت ارتباط در خانواده نيز در اين ميان نقشي واسطه اي را ايفا كند. نتايج: مي توان چنين استنباط كرد كه التزام خانواده هاي ايراني به فعاليتهاي فراغتي و همچنين انجام دسته جمعي برخي فرايض ديني در منزل علاوه بر اينكه موجب افزايش كيفيت ارتباط در خانواده مي شود، مي تواند تا حدودي از گسستگي خانواده در هنگام رويارويي با سختي ها و چالش هاي فراروي جلوگيري كرده و پايداري و استقامت آنها را افزايش دهد.