اثر تجويز انسولين در ناحيهCA1 هيپوكامپ بر اختلالات يادگيري و حافظه فضايي در موش صحرايي ديابتي

Effect of intrahippocampal CA1 injection of insulin on spatial learning and memory deficits in diabetic rats

زمينه: ديابت قندي يكي از مهم‌ترين بيماري‌ها در جهان است. انسولين و گيرنده‌هاي آن در نواحي خاصي از سيستم اعصاب مركزي يافت شده كه عملكرد آن در هر ناحيه اختصاصي بوده و متفاوت از اثر مستقيم آن در تنظيم گلوكز محيطي است. توزيع انسولين و گيرنده‌هاي آن در هيپوكامپ و قشر مخ، مرتبط با اعمال شناختي است. مطالعات قبلي در مورد اثر انسولين بر حافظه، نتايج متناقضي در بر داشته است. روش‌ها: هفتاد سر موش صحرايي نر نژاد NMRI (300-250 گرم) به‌طور تصادفي به گروه‌هاي كنترل، ديابتي، سالين-سالين، سالين-انسولين (12 يا 18 يا 24 ميلي واحد) و ديابتي-انسولين (12 يا 18 يا 24 ميلي واحد) تقسيم شدند. القا ديابت با تجويز استرپتوزوتوسين (mg/kg, ip 65) انجام شد. سالين يا انسولين (1 ميكروليتر) به‌صورت دوطرفه در ناحيه CA1 هيپوكامپ تجويز مي‌شد. سي‌دقيقه پس از تجويز، آزمون ماز آبي موريس انجام مي‌شد. يافته‌ها: انسو لين اثر وابسته به دوز داشت. يادگيري و حافظه فضايي توسط ديابت، تخريب و با انسولين بهبود يافت. زمان لازم براي يافتن سكوي پنهان و مسافت طي‌شده براي رسيدن به آن در حيوانات تحت درمان با انسولين، كم‌تر از گروه‌هاي كنترل و ديابتي بود (p < 0.05). در آزمون پروب، درصد حضور حيوانات در ربع دايره هدف با يكديگر متفاوت بود. اين اختلاف بين گروه دريافت‌كننده انسولين با ساير گروه‌ها معنادار (p < 0.05) بود. نتيجه‌گيري: تجويز داخل هيپوكامپي انسولين ممكن است اثرات وابسته به دوز بهبوددهنده بر روي يادگيري و حافظه فضايي موش‌هاي صحرايي ديابتي داشته باشد.

Background: Diabetes mellitus is one of the most important diseases in all over the world. Insulin and its receptor are found in specific area of CNS with a variety of regions-specific functions different from its role in direct glucose regulation in the periphery. The hippocampus and cerebral cortex distributed insulin and insulin receptor has been shown to be involved in brain cognitive functions. Previous studies about the effect of insulin on memory in diabetes are controversial and further investigation is necessary. Methods: Seventy male NMRI rats (250-300 g) were randomly divided into control, diabetic, saline- saline, saline-insulin (12, 18 or 24 mU), diabetic-saline, diabetic-insulin (12, 18 or 24 mU) groups. Diabetes was induced by streptozotocin (65 mg/kg, ip). Saline or insulin were injected bilaterally (1 |il/rat) into CA1 region of hippocampus during 1 min. Thirty minutes later, water maze training was performed. Results: Insulin had a dose dependent effect. The spatial learning and memory were impaired with diabetes, and improved by insulin. Escape latency and swimming distance in a water maze in insulin treated animals were significantly lower (P<0.05) than control and diabetic groups. Percentage of time spent by animals in a target quarter in probe trial session showed a significant difference among groups. This difference was significant between insulin treated and the other groups (P<0.05). Conclusions: Our findings suggest that injection of insulin into hippocampal CA1 area may have a dose- dependent effect on spatial learning and memory in diabetic rats.