رسوخ پراگماتيسم در اقتصاد نهادگرا

Penetration of pragmatism in institutional economics

هدف اصلي مقاله آن است كه نشان دهيم پراگماتيسم يك مبناي فلسفي و روش‌شناختي اقتصاد نهادگرا است. همچنين مي‌خواهيم نشان دهيم كه اقتصاددانان نهادگرا، براساس رويكرد پراگماتيستي خود، از روشهاي تحقيق كيفي استفاده مي‌كنند. طبق نتايج به‌دست آمده از اين تحليل، پوزيتيويسم منطقي، به‌عنوان مبناي فلسفي اقتصاد متعارف، تفاوتهاي بنياديني با پراگماتيسم دارد. اقتصاددانان نهادگرا، به‌طورخاص به پراگماتيسم پيرس و ديويي استناد مي‌كنند. روش تحقيق مبتني بر پراگماتيسم، يك روش تحقيق كيفي است كه در مقابل روش تحقيق كمّي قرار دارد. روش تحقيق كمّي در علم اقتصاد از پوزيتيويسم منطقي سرچشمه گرفته است.

This paper aims to show that pragmatism is the philosophical and methodological base for the institutional economics. It also demonstrates that institutional economists, based on pragmatism, where they take it as an approach, use the qualitative research method. Institutional economists, particularly, believe in pragmatism of Dewey and Pierce. According to the results of the analysis, made through this study, there are fundamental differences between the logical positivism, as a philosophical base for mainstream, and the pragmatism. The research method concluded from pragmatism is a qualitative one, which vs. quantitative research method. The quantitative research method in economics has arisen from logical positivism.