موانع توسعه تعاوني هاي ورزشي در ورزش حرفه اي جمهوري اسلامي ايران با تاكيد بر سياست هاي كلي اصل 44

The Barriers to the Development of Sport Cooperatives in Iran Professional Sport with an Emphasis on Article 44

هدف از انجام اين پژوهش، بررسي و تحليل موانع توسعه تعاوني هاي ورزشي در ورزش حرفه اي جمهوري اسلامي ايران با تاكيد بر سياست هاي كلي اصل 44 قانون اساسي بود. با توجه به هدف اصلي پژوهش، روش انجام پژوهش از نوع كيفي بود. به اين منظور، با انجام مصاحبه هاي كيفي با خبرگان و متخصصان امر، مهم ترين موانع موجود در مسير توسعه تعاوني هاي ورزشي، در ورزش حرفه اي كشور شناسايي شد. پس از بررسي مطالعات انجام گرفته، نمونه گيري از افرادي كه مربوط ترين داده ها را، درباره موضوع پژوهش فراهم مي كردند، انجام شد. در پژوهش حاضر از نظر 26 نفر از افراد، در قالب 35 مصاحبه استفاده شد و زماني كه موضوع به حد اشباع نظري رسيد، فرايند جمع آوري يافته ها پايان يافت. مطابق با مباني پژوهش هاي كيفي، تحليل يافته ها همزمان با جمع آوري داده ها انجام شد. يافته هاي پژوهش نشان داد، موانع توسعه تعاوني هاي ورزشي به دو دسته كلي تقسيم مي شوند؛ دسته اول موانع موجود در بخش تعاون به طور عام بوده كه در كل بدنه اقتصاد كشور وجود دارند. دسته دوم موانعي كه به طور ويژه، بيشتر به توسعه بخش تعاوني در ورزش حرفه اي برمي گردند. مهم ترين موانع شناسايي شده عبارت بودند از: وجود قوانين متعدد و متناقض با يكديگر براي تعاوني ها، ضعف در ساختار تعاوني هاي دولتي، فقدان قوانين و مقررات روشن در زمينه فعاليت تعاوني هاي ورزشي، نبود تعريف مشخص از مالكيت باشگاه هاي تعاوني، فقدان فرهنگ تعاون و مالكيت شركتي در باشگاه داري حرفه اي، و عدم اعتقاد برخي كارشناسان و متخصصان به كارايي بخش تعاوني در ورزش حرفه اي.

The purpose of this study was to investigate and to analyze the barriers to the development of sport cooperatives in Iran professional sport with an emphasis on article 44. As this study was qualitative, elites and experts were qualitatively interviewed to identify the most important barriers to the development of sport cooperatives. The sample consisted of those subjects who provided the most relevant data (35 interviews and 26 subjects). Based on the common procedures of qualitative researches, data were obtained and analyzed simultaneously. Results showed that the barriers to the development of sport cooperatives were divided into two general groups; first group were general barriers in the cooperative sector in economic environment of the country; second group were specific barriers to the development of sport cooperatives in professional sport. The most recognized barriers included: varied and inconsistent rules for cooperatives, weak structure of governmental cooperatives, lack of definite rules for the activity of sport cooperatives, absence of clear definition of ownership of cooperative clubs, lack of cooperative culture and corporate ownership in professional sport clubs, and disbelief of some experts and specialists in the efficiency of cooperative sector in professional sport.