تحليلي بر عوامل تعيين كننده مزيتهاي مكاني درمنطقه كلان شهري تهران: شواهد تجربي ازچهاربخش صنعتي

ازدهه گذشته، مطالعات زيادي ظهور و توسعه بخشهاي صنعتي با فناوري بالا را به وجود برخي خصلتها ومزيتهاي مكاني درمناطق كلان شهري نسبت مي دهند. براساس اين مطالعات، مهمترين عوامل تعيين كننده مزيتهاي مكاني دراين مناطق شامل همجواري با مشتريان وتامين كنندگان، دسترسي به مواد خام، دسترسي به دانشگاهها، زيرساختها و خدمات تجاري، وجود نيروي كار ماهر، همجواري با بنگاههاي رقيب و.... مي باشد، كه مي تواند به ارتقا ظرفيتهاي يادگيري منجر شود. ازاينرو، مي توان گفت ظهور يك بخش صنعتي در يك منطقه كلان شهري مي تواند نتيجه مزيتهاي مكاني مشخصي باشد كه منطقه به صنعت مورد نظرارايه مي دهد.?هدف اين مقاله تحليل مهمترين عوامل مكاني است كه به تمركز فضايي بنگاههاي صنعتي در منطقه كلان شهري تهران منجرمي شود. روش تحقيق، دراين مقاله از نوع پيمايشي است. درعين حال كه ازروش كتابخانه اي براي تبيين چهارچوب نظري تحقيق، و و?از?روش اسنادي براي جمع آوري اطلاعات براي تحليل محيط اقتصادي منطقه مورد مطالعه استفاده شده است. شيوه نمونه گيري، تصادفي قشربندي شده مي باشد كه براي انتخاب واقع بينانه بنگاههايي كه بخشهاي صنعتي را تشكيل ميدادند تعيين شد. يافته هاي اين تحقيق بيانگرآن است كه مزيتهاي مكاني منطقه كلان شهري تهران نقش مهمي را براي بخشهاي صنعتي نمونه بازي مي كند و اين بخشها، به رغم برخي تفاوتها، از مزيتهاي مكاني قرار گرفتن در منطقه كلان شهري تهران منتفع ميشوند. نكته جالب اين است كه دسترسي به سرمايه و حمايتهاوانگيزشهاي دولتي، حداقل اهميت را براي قرارگرفتن بنگاهها در منطقه كلان شهري تهران داشته و بعنوان مزيت مكاني منطقه كلان شهري مورد توجه قرارنگرفتند. ازاين گذشته، يافته ها درباره اندازه بنگاهها و مزيتهاي مكاني منطقه كلان شهري تهران نشان مي دهد كه اكثريت بنگاهها بدون توجه به اندازه، از مزيت مكاني منطقه كلان شهري تهران استفاده مي كردند درعين حال كه برخي تفاوتهانيز ميان بخشهاي صنعتي نمونه مشاهده مي شد.