بررسي تاثير قوت‌القلوب ابوطالب مكّي در مثنويهاي عطّار نيشابوري

مقاله حاضر بر آن است؛تا با ذكر شواهدي از كتاب قوت‌القلوب ابوطالب مكّي و مجموعه مثنويهاي چهارگانه مصيبت نامه،الهي نامه،منطق الطير و اسرارنامه عطّار به تبيين مشابهات و ميزان تاثيرپذيري عطّار از اين كتاب بپردازد. اين مقاله در دو بخش مجزا ابتدا به بررسي تمثيلات مشابه در آثار اين دو عارف و سپس به بررسي مضامين يكسان ميان آنها ميپردازد و با تحليل مطالب ارايه شده در هر قسمت، تصوير روشني از رابطه فكري اين دو عارف و ميزان تاثيرپذيري عطّار از اين كتاب به نمايش ميگذارد.و در پايان به نتيجه گيري روشني در باب اشكال گونه‌گون اين تاثيرپذيري دست مي‌يابد.

The present paper is intended to interpret similarities and degree of Attar’s impression from this book by implying some evidences from Ghovat-Al Gholoob book of Abutaleb Makki, and Attar’s quartet couplet collections including Mosibat Nameh (Book of Suffer), Elahi Nameh (Divine Book), and Manteq-Al-Tayr (Conference of the Birds). In two separate sections, this essay deals with similar allegories in works of these two mystics and then examines the identical implications among both of them while through analysis on the given topics, it reflects a clear image of intellectual relationship among these two mystic figures and degree of Attar’s impression by this book. And finally, it achieves to an obvious conclusion about different forms of such impression.