بررسي آداب و شرايط دعا

A Reviow of the Manner and Condition of Praying and Its

يكي از مهمترين ابزارهاي عبادي ـ تربيتي كه در اسلام به آن سفارش بسيار شده ، دعاست. مسلم است كه زندگي فردي كه به نيايش و دعا انس دارد با كسي كه روح دعا از وجود او رخت بربسته است قابل مقايسه نيست. دعا علاوه بر نقشي كه در تهذيب روحي انسان دارد، عامل تربيت مفيد نيز هست. در اين مقاله پس از مفهوم شناسي دعا و بررسي آن در اديان مختلف به آداب و شرايط دعا از ديدگاه اسلام پرداخته، و براي هر يك از اين موارد، نمودهاي تربيتي مناسبي ارايه شده است به گونه اي كه جريان هدفمند دعا و نيايش در اسلام با جريان آموزش و تعليم و تربيت تطابق ويژه اي مي يابد. در ادامه نيز با توجه به منابع روايي اسلامي، به نقش تربيتي دعا و نيايش اشاره، و آثار تربيتي دعا و نيايش از روايات ديني استخراج شده است.

Praying is one of the most important means of worshipping and education. It is obvious that the life of the ones who are accustomed to praying can never be compared to the life of those who are far from the essence of praying. In addition to the role of praying in the purification of manʹs spirit, it can be quite effective in manʹs training. This essay is intended to review the role of praying in different religions, and then to investigate its manner and condition in Islam. Afterwards, appropriate examples of each of the praying methods are presented. Furthermore, the purposeful course of praying in Islam seems to be quite harmonious to educational processes. Finally, the educational role of praying are searched in the Islamic traditions and sayings, and its effects are reviewed.