بررسي شيوع سرولوژيكي عفونت ويروس هپاتيت E در استان تهران: مطالعه‌اي بر اساس جمعيت

SEROEPIDEMIOLOGY STUDY OF HEPATITIS E VIRUS INFECTION IN TEHRAN PROVINCE: A POPULATION BASED STUDY

پيش زمينه و هدف: ويروس هپاتيت E دومين عامل شايع بيماري هپاتيت حاد در افراد بالغ است. راه انتقال اين بيماري از طريق مدفوعي-دهاني مي‌باشد. اطلاعات ناچيزي در مورد اپيدميولوژي ويروس هپاتيت E در جمعيت عمومي ايران وجود دارد. اين مطالعه با هدف اندازه‌گيري شيوع آنتي‌بادي هپاتيت E در جمعيت كلي مناطقي از استان تهران كه زير نظر دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي بودند، انجام شد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه توصيفي-تحليلي در فاصله زماني سال‌هاي 1385 و 1386 در استان تهران انجام شد. 493 نفر به صورت نمونه‌گيري خوشه‌اي تصادفي انتخاب و نمونه خون و اطلاعات دموگرافيك (توسط پرسش‌نامه) از آن‌ها اخذ شد. تعيين آنتي‌بادي بر عليه ويروس هپاتيت E به روش الايزا انجام گرديد. آزمون مربع كاي، لجستيك رگرسيون و تي براي آناليز آماري استفاده شد. يافته‌ها: از 493 نفر با ميانگين سني10/17±98/40، 180 نفر مرد و 313 نفر زن بودند. از اين تعداد، 48 نفر (7/9درصد) داراي آنتي‌بادي IgG عليه هپاتيت E بودند. بين جنسيت و گروه‌هاي سني مختلف با مثبت شدن آنتي‌بادي تفاوت معني‌داري ديده نشد. بحث و نتيجه گيري: ميزان شيوع در جمعيت تهراني بالا و نشان از اندميك بودن اين عفونت در جامعه دارد. نتايج اين مطالعه مشابه نتايج به دست آمده از شرق استان گلستان و متفاوت با نتايج كسب شده از استان اصفهان مي‌باشد. به دليل درصد بالاي افراد حساس به عفونت در جامعه، شيوع اپيدمي در جامعه چندان دور از ذهن نيست.

Background & Aims: Hepatitis E virus (HEV) is the second prevalent causative agent of acute hepatitis in adults after hepatitis B. Transmission routes of this infection is fecal-oral. There are limited studies on epidemiology of this virus in Iranian general population. In this study, we evaluated the prevalence of hepatitis E infection in general population of some towns of Tehran province and Eastern and Northern section of Tehran city. Materials & Methods: In this cross-sectional study conducted in 2006 and 2007 a number of 501 subjects selected by random cluster sampling from Tehran province were studied. Demographic data (through a questionnaire) and blood samples were collected and anti-HEV antibodies were measured by ELISA method. Chi-square test, logistic regression, and T-test were used for statistical analysis. Result: Of the total 493 subjects with mean age of 40.98± 17.10, 180 were men and the rest (313 subjects) were women. Of these numbers, 48 subjects (9.7%) were positive for anti-HEV antibody. There were no significant differences in HEV seropositivity and different sex or age groups. Conclusion: The prevalence in Tehran province was high and this indicates the endemic state of this infection in the studied population. Results are similar to those in eastern section of Golestan province and are in contradiction with results from Isfehan Province. Keywords: Hepatitis E, Prevalence, Anti-hepatitis E antibody