ارزيابي تاثير فتوديناميك تراپي وابسته به آمينولوولنيك اسيد بر سلول هاي سرطان ملانومايي تيمار شده با توكوفرول سوكسينات در شرايط آزمايشگاهي (in-vitro)

Evaluation of the efficacyof aminolevulinic acid-dependent photodynamic therapy on melanoma cancer cells treated with tocopherol succinate (in-vitro)

زمينه و هدف: فتوديناميك تراپي از طريق استفاده از آمينولوولنيك اسيد(ALA) براي توليد يك واكنشگر نوري درون سلولي، يك مولكول پروتوپورفيرينIX كه نور را جذب نموده و سلول ها را هدف قرار مي دهد، درماني نويدبخش براي سرطان مي باشد. متاسفانه، عدم موفقيت هاي درماني به هنگام استفاده از آمينولوولنيك اسيد، هنوز يك اتفاق رايج مي باشند. در اين مطالعه به منظور تقويت تاثير فتوديناميك تراپي بر پايه آمينولوولنيك اسيد، اثرات فتوديناميك تراپي بر سلول هاي سرطان ملانوما متعاقب تيمار با توكوفرول سوكسينات مورد بررسي قرار گرفت. مواد و روش كار: در اين مطالعه تحقيقي،سلول هاي ملانومايي به مدت 24 ساعت در محيط RPMI-1640 كشت شدند و سپس تحت تيمار با توكوفرول سوكسينات (µg/ml6) قرار گرفتند. 48 و 72 ساعت بعد، محيط كشت در شرايط تاريكي با محيط كشت فاقد سرم و محتوي آمينولوولنيك اسيد (mg/ml1/0) جايگزين شد و سپس سلول ها براي مدت 4 ساعت انكوبه شدند. پس از آن سلول ها تحت تابش با استفاده از ليزر Nd:YAG (طول موج 532 نانومتر) قرار گرفتند. 24 ساعت بعد، ميزان بقا سلولي با روش MTT assay اندازه گيري شد. يافته ها: 24 ساعت بعد از فتوديناميك تراپي، در ميان گروه هاي مورد مطالعه، كشت هاي پيش تيمار با توكوفرول سوكسينات، به طور معني داري بقا سلولي كمتري را نسبت به كنترل نشان داد. نتيجه گيري: القا تمايز با استفاده از توكوفرول سوكسينات تجمع درون سلولي پروتوپورفيرين IX را درسلول هاي B16 تيمار شده افزايش مي دهد. بنابراين مرگ سلولي فتوتوكسيك متعاقب در معرض قرار گرفتن با نور 532 نانومتر به طور قابل ملاحظه اي در سلول هاي پيش تيمار شده با اين ماده افزايش مي يابد. اين مطالعه پيشنهاد مي كند كه، توكوفرول سوكسينات ممكن است به عنوان يك تقويت كننده بيولوژيكي فتوديناميك تراپي بر اساس آمينولولونيك عمل نمايد.]م ت ع پ ز، 1390 ;13(8): 7-1[ كليدواژه ها: فتوديناميك تراپي، آمينولوولنيك اسيد، توكوفرول سوكسينات (ويتامين E )، تمايز، ملانوما

Background: Photodynamic therapy (PDT) using 5-aminolevulinic acid (ALA) to produce an intracellular photo-sensitizer, a protoporphyrin molecule IX (PPIX) which absorbs light and targets cells, is a promising cancer treatment. Unfortunately, treatment failures are still a common occurrence when ALA is used. In this study, in order to enhance the efficacy of ALA-dependent photodynamic therapy, the effects of photodynamic therapy on melanoma cancer cells were studied after treating them with tocopherol succinate. Materials and Methods: In this experimental study melanoma cells were cultured in RPMI 1640 medium for 24 h. then, cells were treated with tocopherol succinate (6?m/ml). After 48 and 72 hours, the mediums were replaced by serum-free medium in the darkness, with ALA, 0.1mg/ml and then cells incubated for 4h. After that, cells were irradiated by using Nd: YAG laser (532 nm). After 24h, cell survival was measured by the MTT assay. Results: Twenty-four hours after PDT, among compared groups, pretreated cells with tocopherol succinate showed significant lower cell viability than control group. Conclusion: Induction of differentiation by using tocopherol succinate augmented intracellular PPIX accumulation in cells treated with ALA. Therefore phototoxic cell death after exposure to 532nm light enhances significantly in tocopherol succinate-pretreated cells. This study suggests that tocopherol succinate may act as a biological enhancer of ALA based photodynamic therapy. [ZJRMS, 2011; 13(8): 1-7] Keywords: Photodynamic therapy, aminolevulinic acid, tocopherol succinate, melanoma