مساله زمان‌بندي كار كارگاهي چندهدفي انعطاف‌پذير پويا با در نظر گرفتن محدوديت نگهداري و تعميرات

در محيط‌هاي صنعتي واقعي، ممكن است ماشيني به دلايل مختلف (مانند نگهداري و تعميرات پيشگيرانه) در طول افق برنامه‌ريزي در دسترس نباشد. در تحقيق حاضر، محدوديت دسترسي به ماشين‌ها از نوع قطعي (تحت عنوان محدوديت نت) و در حالت دسترسي نامعين بررسي شده است. پس از مدل‌سازي مساله، براي حل آن، الگوريتم ژنتيك توسعه‌يافته‌اي ‌با كروموزوم‌هاي دوبعدي پويا كه در آن براي حل زيرمساله نت يك الگوريتم ابتكاري ديگري نيز پيشنهاد شده؛ ارايه شد. عملكرد الگوريتم پيشنهادي در دو حالت مورد ارزيابي قرار گرفت. در حالت اول عملكرد نسخه توسعه يافته از الگوريتم پيشنهادي، با يك روش تكاملي موجود در ادبيات مقايسه شد كه براي سه سطح انعطاف پذيري جزيي، متوسط و كامل به ترتيب نشانگر 3.9% ، 4.59% و 4.55% بهبود در شاخص «بهترين جواب به دست آمده» و نيز 4.9% ، 5.33% و 4.60% بهبود در شاخص «ميانگين جواب‌هاي به دست آمده» است. در حالت دوم نيز روش پيشنهادي بر اساس شاخص «ميانگين تابع هدف» در حالت وجود يك، دو و سه فعاليت نت به ترتيب با ميانگين 4.68%، 9.48% و 11.75% افزايش، از عملكرد مطلوبي برخوردار است. نتايج محاسبات در هر دو حالت رجحان روش حل پيشنهادي را در زمينه‌هاي كيفيت جواب‌ها و سرعت همگرايي، نشان مي‌دهد.