عنوان مقاله :
شهود در فلسفه، استدلال در عرفان
پديد آورندگان :
حسيني شاهرودي، سيدمرتضي نويسنده عضو هيئت علمي دانشگاه فردوسي مشهد , , حسين پور، رسول نويسنده دانشگاه تبريز, ,
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1390 شماره 86
چكيده فارسي :
انسان در شناخت هستي و دستيابي به حقيقت دو وسيله در نهاد خويش و دو راه پيش روي خود دارد، عقل و دل؛ برهان و كشف. برخي راه برهان را اختيار كرده و شهود را به سبب نداشتن استدلال بي ارزش دانسته و برخي هم شهود را به سبب حضوري بودن آن بر برهان برتري داده اند. حكيمان متاله با پژوهش هاي خود در فلسفه و عرفان توانستند اين مطلب را اثبات كنند كه عقل و دل اگرچه روشي جداي از هم دارند اما مقصدشان يكي است و تفاوت يافتههاي آن دو را به شدت و ضعف دانستند. از اين رو برهان وكشف را نيازمند يكديگر ديده و كمال هر يك را به ديگري دانسته و توانستند بنيان محكمي براي شناخت هستي بنا نهند.
چكيده لاتين :
In his recognition of being and achievement of truth, man has two instruments in his constitution and two ways before him: intellect and heart; reasoning and intuition. Some have opted the way of reasoning and underestimated intuition because of its lack of reasoning, and some have preferred intuition over reasoning because of its being presential (intuitive). With their research on philosophy and mysticism, theosophists have been able to prove that the heart and intellect have a similar destination even though their methods are different and have regarded the difference between their findings to be in their strength and weakness. Thus, they have viewed reasoning and intuition as needful of one another, with the perfection of one being dependent upon the other; and also were able to set a firm foundation for recognition of being.
عنوان نشريه :
فلسفه و كلام
عنوان نشريه :
فلسفه و كلام
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 86 سال 1390
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان