تاثير مداخله آموزشي مدون بر اساس الگوي توانمندسازي فردي بر رفتارهاي ارتقا دهنده سلامت در دوران يايسگي

Evaluation of the effect of educational intervention based on empowerment model of health promotion behaviors on menopautic women

مقدمه و هدف: علايم و عوارض يايسگي مي تواند بر سلامت و رفاه زنان تاثيرگذار باشد. از جمله اقدام هاي موثر در تعديل اين علايم، انجام رفتارهاي ارتقا دهنده سلامت است، پژوهش حاضر با هدف تعيين تاثير آموزش بر اساس الگوي توانمندسازي فردي بر رفتارهاي ارتقا-دهنده سلامت زنان شهرستان زرنديه در دوران يايسگي انجام شده است. مواد و روش ها: در اين مطالعه نيمه تجربي تصادفي شده شاهددار، 90 زن يايسه تحت پوشش مراكز شهري زرنديه به روش تصادفي در دو گروه تجربي و كنترل قرار گرفتند (هر گروه 45 نفر). ابزار گردآوري اطلاعات پرسش نامه طراحي شده بر اساس الگوي توانمندسازي فردي و رفتارهاي ارتقا دهنده سلامت بود. بر اساس اطلاعات به دست آمده از پيش آزمون مداخله آموزشي، طراحي و براي گروه مورد اجرا شد، سه ماه بعد از آموزش، با استفاده از همان پرسش نامه اوليه، پس آزمون انجام و اطلاعات جمع آوري شده با آزمون هاي تي و كاي دو تجزيه و تحليل شد. يافته ها: بعد از مداخله آموزشي ميانگين نمرات اجزاي الگوي توانمندسازي (آگاهي، نگرش، عزت نفس و خودكارآمدي) و رفتارهاي ارتقادهنده سلامت در گروه مداخله نسبت به گروه كنترل تفاوت معني دار آماري را نشان داد (P < 0/05)؛ همچنين همبستگي مثبت و معني داري ميان رفتارهاي ارتقادهنده سلامت و سازه هاي الگوي توانمند سازي مشاهده شد. نتيجه گيري: طراحي و اجراي برنامه آموزشي بر اساس الگوي توانمندسازي تاثيري مثبت بر رفتارهاي ارتقاي سلامت دوران يايسگي دارد؛ بنابراين به كارگيري اين الگو در طراحي برنامه-هاي آموزشي توصيه مي شود.

Background and Objective: Menopausal symptoms and problems can affect womenʹs health and well-being. It is important to develop interventions to alleviate symptoms, Health promotion behaviors may prove useful in alleviating symptoms. The purpose of this study was to determine the effect of education based on empowerment model on health promotion behaviors in the menopautic women in Zarandieh. Materials and Methods: In this random quasi-experimental control study, samples were 90 menopautic women that were covered by Health Center of Zarandieh and were randomly allocated to case and control groups (45 in each). Data gathering instrument was a questionnaire based on empowerment model on Health promotion behaviors. According to the data obtained of pre-test, the educational intervention was designed and performed for test group. Three months after the intervention, the post test was performed using just primary questionnaire and data were then analyzed with ?2 and t-tests. Results: Findings showed that after intervention, mean scores of empowerment model constructs (knowledge, attitude, self-efficacy, self-esteem) and health promotion behaviors showed significant difference in case group related to control group (p < 0.05). Also a statistically significant positive correlation was found between health promotion behaviors and all empowerment model constructs. Conclusion: Planning and implementation of health education intervention based on empowerment model have positive effect on health promotion behaviors. Thus, it is recommended to use this model in design of health education programs.