واكنش اهل باطل در مواجهه با ظهور حقيقت در عرصه قيامت تاملي در تفسير دو آيه نخست سوره «واقعه»

از آنجا كه هدف اصلي نزول آيات قرآن هدايت آدميان و تامين سعادت ابدي آنان است، قرآن كريم به بيان سرنوشت انسانها در قيامت، اهتمام جدي دارد. بازتاب رفتاري مكذبان و باطل گرايان در برابر مشاهده صحنه‌هاي قيامت پس از ظهور حقايق، يكي از مسايلي است كه در عرصه قرآن پژوهي تامل برانگيز است. اين مقاله ضمن واكاوي دو نظريه متقابل، كوشيده است ديدگاه سومي را ارايه نمايد و از اين رهگذر، تفسيري را كه با دو رويكرد متفاوت از آيات نخستين سوره واقعه ارايه شده است، نقد و بررسي كند.

Since the verses of the Qur’an have been revealed for the guidance of human beings and their eternal happiness, the Holy Qur’an makes every endeavor to illustrate human destiny on the Resurrection Day. The behavioral reaction of the deniers of the Truth and the people of falsity when witnessing the Resurrection scenes after the appearance of Truth is one of the thought-provoking issues in the Qur’anic studies. Searching into two conflicting views, this article tries to present a third viewpoint and, thereby, critically review the exegesis presented with two different approaches to the early verses of Surat al-Waqi‘a.