تاثير آموزش بهداشت در پيشگيري از ايدز در همسران معتادان خودمعرف شهر كرمانشاه (1383)

The Effect of Health Educational Program on Preventing AIDS in Self-reported Addictsʹʹ Wives (Kermanshah 2004)

سابقه و هدف:. با گسترش وسيع بيماري ايدز در جهان و از زماني كه مشخص شد انتقال بيماري به‌طور مستقيم انجام مي‌گيرد، زنان اغلب به‌عنوان "مخازن آلودگي و عفونت" شناخته شده‌اند كه نه فقط شوهران، بلكه نوزادان خود را نيز در معرض تهديد قرار مي‌دهند. اين پژوهش با هدف بررسي تاثير برنامه آموزش بهداشت در پيشگيري از ايدز در همسران معتادان خودمعرف شهر كرمانشاه در سال 1383 انجام گرفته است. مواد و روش‌ها: اين مطالعه از نوع نيمه‌تجربي به‌صورت قبل و بعد مي‌باشد. روش نمونه‌گيري به‌صورت تصادفي ساده بود كه از ميان 237 نفر جامعه آماري 40 نفر به‌طور تصادفي انتخاب شدند. به‌منظور تعيين تاثير آموزش بهداشت، برنامه آموزشي براساس نتايج آزمون اوليه و نياز گروه تحت آموزش تدوين شد و با استفاده از روش سخنراني، جزوه، استفاده از وسايل آموزشي ديداري (نمايش فيلم و…) همراه با پرسش و پاسخ طي سه هفته به‌اجرا درآمد. به‌منظور كاهش تاثير عوامل مداخله‌گر، دو ماه پس از اتمام برنامه آموزشي، آزمون ثانويه انجام شد. در نهايت داده‌هاي پژوهش به وسيله آزمون‌هاي تي، همبستگي و آناليز واريانس مورد تحليل قرارگرفت. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه 5/77 درصد از افراد تحت مطالعه خانه‌دار بودند. بيشترين ميزان فراواني افراد از نظر سني مربوط به گروه سني 31-26 و كمترين آن مربوط به گروه سني 48-38 سال بود. بين ميزان آگاهي، نگرش و عملكرد نمونه‌هاي پژوهش قبل و بعد از اجراي برنامه آموزشي تفاوت آماري معناداري وجود داشت (00001/0P < ). همچنين بيشترين منبع كسب اطلاعات در مورد ايدز (100%) در افراد مورد پژوهش، رسانه‌هاي جمعي (راديو و تلويزيون) بوده است و مراكز بهداشتي درماني و دوستان و آشنايان از نظر منبع كسب اطلاعات در مورد بيماري ايدز و روش‌هاي پيشگيري از آن به‌ترتيب با 50 ، 40 و 5 درصد در مكان‌هاي بعدي قرار داشتند. بحث: برنامه آموزش بهداشت در ارتقاي سطح آگاهي و افزايش نگرش و عملكرد مثبت افراد مورد پژوهش موثر بوده است. به‌طوركلي در برنامه‌هاي پيشگيري موفق در خصوص ايدز بايد 3 عامل اساسي: آموزش و اطلاع‌رساني با كيفيت خوب، خدمات بهداشتي مناسب و يك محيط اجتماعي حمايت‌كننده مدنظر قرار گيرد.