تعامل اخلاق و سياست در انديشه امام خميني(ره)

: برقراري پيوند مناسب ميان اخلاق و سياست همواره از مهم‌ترين مباحث انديشه سياسي است. با توجه به اينكه بايد‌ها و نبايد‌ها در حوزه اخلاق مطرح مي‌شود، لحاظ كردن پايه‌هاي اخلاقيات و نظام‌هاي اخلاقي نيز از اهميت به‌سزايي برخوردار است. اهميت اين دو مقوله بيش از هر چيز به اين است كه هم اخلاق و هم سياست با حيات فردي و جمعي انسان‌ها در ارتباطند و هيچ انساني تحت هيچ شرايطي گريزي از اين دو مقوله ندارد. بنيادي بودن اخلاق در حيات بشر به گونه‌اي است كه تاثير آن را مي‌توان در همه حوزه‌ها به ويژه ساحت سياست مشاهده كرد. ارزش‌هاي اخلاقي و رعايت آنها در حيات سياسي موجبات تفاهم، تساهل، همياري، احترام به حقوق ديگران و... را فراهم مي‌آورد و عدم عنايت به ارزش‌هاي اخلاقي سبب استثمار، رشد ديكتاتوري از بين رفتن حقوق و آزادي فردي و جمعي و... مي‌شود. نوشتار حاضر پژوهشي است براي بررسي تعامل اخلاق و سياست در انديشه امام خميني، ازآن جايي كه امام بيشتر به اخلاق عملي و تاثير اخلاق بر زندگي افراد تاكيد مي‌نمايد، لذا نگاه ايشان به اخلاق از زاويه فردي است، زيرا كه اخلاق به احوال درون انسان مي‌پردازد و اصلاح جامعه نيز در گرو اخلاق صحيح رهبران، نخبگان سياسي و شهروندان آن است.