پديد آورندگان :
خادمي فر، شيرين نويسنده دانش آموخته كارشناسي ارشد دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات خوزستان گروه خاكشناسي Khademifar, Sh , جعفرنژادي ، عليرضا نويسنده Jafarnejadi, A.R , صياد، غلامعباس نويسنده دانشكده كشاورزي,گروه خاكشناسي,دانشگاه شهيد چمران اهواز,ايران Sayyad, GH.A , بشارتي ، حسين نويسنده besharati, hossein
چكيده فارسي :
امروزه هيدروكربن هاي نفتي از منابع آلاينده محيط زيست محسوب مي شوند. يكي از راه كارهاي موثر در پالايش خاك هاي آلوده استفاده از روش زمين پالايي بوده كه از طريق ايجاد شرايط بهينه براي فعاليت ريز جانداران هوازي در خاك، سبب پاكسازي خاك مي شود. استفاده از مواد نفتي در حفاري چاه هاي نفت سبب افزايش آلودگي خاك در استان خوزستان گرديده است. بنابراين در اين پژوهش با اعمال روش هايي سعي بر كاهش آلودگي نفتي خاك گرديد. بر اين اساس، اين پژوهش در قالب طرح كاملاً تصادفي با سه تيمار شاهد (خاك آلوده به گل پايه روغني حفاري)، هم زدن روزانه يكبار (1O) و هم زدن چهار روز يكبار (2O) در سه تكرار براي بررسي روند تغييرات شاخص هاي مورد مطالعه در بازه هاي زماني 2، 5 و 10 هفته پس از اعمال تيمارها اجرا شد. نتايج نشان داد كه اثر تيمار هاي زمين پالايي (2O و 1O) سبب افزايش معني دار ميزان تنفس ميكروبي نسبت به تيمار شاهد گرديد (05/0p < ). به طوري كه ميزان غلظت كربن توليد شده (دي اكسيد كربن) طي فرآيند تنفس ميكروبي در روش هاي 2O و 1O به ترتيب 20 و 16 درصد بيشتر از نمونه شاهد بود. همچنين، غلظت كل هيدروكربن هاي نفتي (TPHs) در تيمار بهم زدن روزانه (1O) و بهم زدن چهار روز يكبار (2O) به ترتيب به ميزان 7/7 و 7/11 درصد نسبت به شاهد كاهش يافتند هرچند كه اختلاف آماري بين تيمارها وجود نداشت. بيشترين ميزان كاهش هيدروكربن هاي نفتي اشباع در تركيبات 22-18 كربني در تيمار بهم زدن چهار روز يكبار بدست آمد كه اختلاف معني داري با ساير تيمارها داشت (05/0p < ). لذا، اعمال روش زمين پالايي جهت بهينه سازي فعاليت ريز جانداران خاك نقش موثري در افزايش فعاليت آنها و كاهش غلظت آلاينده هاي نفتي در خاك داشته است. بنابراين، زمين پالايي با توجه به قابل اجرا بودن و عدم نياز به امكانات خاص مي تواند به عنوان روشي موثر و باصرفه اقتصادي جهت پالايش آلاينده هاي نفتي مورد توجه قرار گيرد.