كيفيّت حضور در ميادين شهري با تاكيد بر نمونه‌هاي سنّتي ايران

The Quality of Presence in Urban Squares with an Emphasis on Iranian Traditional Samples

در فضاهاي شهرهاي ايران كه در طول ساليان متمادي تحت تاثير آموزه?ها و الگوهاي فكري و هنري اسلام شكل گرفته‌اند، مي‌توان عوامل فرمي و معنايي را در كنار كيفيات مرتبط با فعاليّت‌ها و رفتارهاي انساني، از عوامل اصلي شكل دهنده آن‌ها دانست. در اين ميان، ميادين شهري به عنوان مهم‌ترين ظرف فضايي زندگي جمعي در فضاي باز شهرها، نقش بسيار والايي در جذب مردم و حضور آن‌ها و نيز ارتقاي كيفيت حضور انساني در شهرها داشته‌اند. اين با اتخاذ رويكردي تحليلي به ادبيات اين موضوع و با تحليل ساختاري مفاهيم و اجزاي موضوع، چكيده اين مباحث را در تبيين رابطه ميان سه‌گانه فضاي شهري(ميدان)، حضور انسان و شهر سنتيِ ايراني بيان كرده و اصول حاكم در شكل‌گيري ميادين را مورد تاكيد قرار داده است. گفتني است ارايه و گزينش اين مطالب به نحوي است كه به راه?كارهاي تجويزي در اين موضوع نزديك باشد. اگرچه در اين نوشته به ارايه راهبرد و سياست در زمينه حضور انساني در ميادين شهري پرداخته نشده، ليكن زمينه‌ها و محورهايي براي اين امر فراهم شده است.